Bu Karadeniz şivesi ile yazılmış bir Karadeniz türkü sözüdür!
Oy benumda Fadimem
Nerdesun sen bilemem
Hayede gel bekleyurum
Öğretmen, bana öğreten
Senden öğrenende ben
Sen öğreten, ben öğrenen
Öğretmendir öğreten!
“Oku” yaratandan ilk emir
Ölümle sevdalanmak, olur mu?
Diye, birçok soranlar var elbet
Bu sevda, zor bir aşk-ı muhabbet
Vazgeçilmez ki, istesen de elbet!
Ölümle sevdanın, ötesi bir sır!
Âlem-i Gönül den, bir ses geliyor
Aşkımıza, keman-ı taksim çalıyor
Vuslat-ı aşk için, bak neler diyor
Çek yayı kemancı, sesi hoş geliyor
Bunu dinlemek için, şarab-ı aşk var
İçelim ehlî keyf kahvemizi…
Eyleyelim sohbet-i muhabbetimizi
Âlem-i Gönül den her kelimesi
Söyletsin bizlere dillerimizi!
Ehl-i Keyfe, keyf katar DOST’un kahvesi!
Nefes; aldıkça yaşamak
Nefes; aldıkça görmek
Nefes; aldıkça duymak
Nefes; aldıkça bilmek
Nefes; aldıkça sevmek
Nefes; aldıkça sevilmek
Bir gün iki kişi bir yerde
Karşılaşırlar, yüz yüze…
Yıldırım çarpmış gibi!
Birden gelirler göz göze!
O anda, ne yapacaklarını…
Şaşırırlar, dona kalırlar!
Bir tuzağa düşmüşçesine...
O ona bakar! O ona bakar!
İçlerinde bir sıkıntı duyarlar
Aman Allah’ım! Ne oldu?
Derler ve anda toparlanırlar.
Özür dilerim, şey… Lütfen!
Bağışlayın! Ne oldu anlamadım!
Size bakıyordum da…
Şey…eee…evet, bende size bakıyordum!
Sizi tanıyabilir miyim?
Evet, ben Güneş! Siz?
Bende, Aydın! Memnun oldum.
Der ve böylece tanışırlar!
İşte, o an bir aşk süreci başlamış olur.
Yıldırım aşkı! Buna kapılırlar!
O aşk! Manevi bir kuvvettir!
O aşkın tohumu kalplerdedir.
O aşk! Ne yok olur, ne tükenir!
Birden, aniden olur ve bitiverir!
Çünkü o tohum, ekilmiş yerindedir.
Suyunu, onu besleyecek kaynağı bekler.
O su ve kaynağı da işte, sevgi dolu aşktır!
Alem-i Sır
Gönülde aşk ahde vefa
Budur işte derde deva
Varsa sevginde bir cefa
Ahdî olsun ahde vefa
Aşka ne söz gönüldedir
Güller açan âlemdedir
İki gönül bir yerdedir
Aşka sevgi verendedir
Aşk gülünde âşık bülbül
Bağlanmışlar iki gönül
Nasıl der bırak da çözül
Çözemezsin haline gül
Alem-i Sır der; vay halim!
Ben derim ki, ne cahilim
Hani benim, ey sevgilim
Var mı tutan, işte elim!
Alem-i Sır
AHDE VEFA: (devletler hukukunda) devletlerin, katıldıkları milletler arası antlaşmalara uyma zorunluluğunda olduklarını.
AHDÎ: Antlaşmaya göre olan, antlaşma gereği olan.
CEFA: Büyük sıkıntı, üzgü, eziyet.
Onun sırrı henüz çözülemedi!
Kapısını açan geri dönmedi!
Ne gördü? Nasıldı? O neydi?
Geri dönüp bize söyleyemedi!
Aşkın sırrını ancak o kapıdan
Âşık olmak kolay mı, sanılır
Ya kavuşmak nasıldır
Aşkı yaşarken ve dünyasında
Bir de aşığa sor hayatında
Kerem ile aslı, Ferhat ile şirinler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!