zaman gene adil davranmadı bu yaz
zor kalktım üstüme yuvarlanan yalnızlığımdan
saatler seninle geçerken beynimde
yeraltımda
ve güneş tam tepedeyken
bana kalan zamanların sensizliğiyle uyandım
aşklar hüzünle başlar bende
buluşma ihtimalim olmadığından denizle
güneş dönünce yüzünü doğuya
biten bir gecenin hüznüdür aslında
çağırma beni rüyalarımdan
korkulu bir sona
mahkum etme
bırak içimde yaşatayım
bırak düşlerin süslesin
düşlerimi
Güzü hatırlatıyor yüzün
Çiller mi? Yüzünde solan
Rüzgarla uçuşan saçların mı?
Sonbaharın kızıl/sarı yaprakları
paranoyaların sonu yok
sınırsız beslenen
düşlerle
atardamarları yalnızlığın
acaba noktalarında nöbet bekleyen
Topraktan hafiftir aşk
sudan,
havadan,
hatta ateşten
Sadece yüreğinde
yerçekimine yenilir
ne görmek
önemli olan
ne de yaşamak
seni zamansızca
yüzünün çizgilerini
getirememek göz bebeklerime
vakit
geceden bir sonraki zamanda
kendisiyle karşılaştı
başka bir vakitte olsa
belki tanıyabilirdi
ama zaten başka bir vakitti
Hüznün yalazlarıyla kavrulurken
Sevdanın ince saçları
Kaygılarım arzunun emrinde
Bir yanardağ ağzı
Sen baskılarımın, işkencelerimin anası
Sen başka bir gezegende ceza çeken
yüzünde,
yanan yürekler gördüm
kocaman insan yürekleri
evler gördüm
odalar da
sevişen insanlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!