Koca bir kıta!
Kafayı yedi, ekmek yok diye.
Koca bir nesil,
Tok bir gelecek için savaştı.
Sen ki; zamanın bozuk hilesi.
Edepsizlik olmuş sözlerinin metresi.
Ben ki; umudum olmuş Şahi topun güllesi.
Vursun umudum yıkılsın edepsizliğin kalesi.
Bazen anlaşılmaz sırlı bir yolda.
Elim ellerine hiç değmedi, sana kaç şiir yazdım ?
Kaç gece de gözyaşı döktüm?
Tutuşsaydı ellerimiz, sözlere boğmazmıydım bu şehri?
Hep yazıyorum hasretli zor bir umuda.
Seni tanımadan öncede karşıydım mesafelere.
Hâk edilmiş o günde,
İşçi tulumları emeği simgelediğinde.
Patronların ihtirasları bittiğinde.
Alın teri kurumadan eve aş girdiğinde.
Mola alıp, yanık türküler söylendiğinde.
Sözler takacağım elektirik direklerine.
Yekim...
Beni tarif için süslü söze gerek yok.
Misak-ı milli için de
Güneşin doğum sancılarını çeken toprakta
Ne ayrı nede gayrı.
Ben yek olanım.
Senin sahte bir şairden kendini dinlemen gerekli
Sevdamın baş rolü artık gelmen gerekli.
Benim seni sevdiğim artık bilinmeli.
Bize bir ev gerek her odası seccadeli.
Bugün seni yazmam gerekti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!