Sıkma kendini üzgün olma
Belki birgün sade kendini aşarsın
Elbette bu deneyimlediğin nesnelerden
Zerre gibi değil tufan gibi taşarsın
geç kalmış yaşamlardır özlemler
tutkulardır kederler
sana matem göstersem
vallahi gülerler
ben tutkularda kederi
Bir Ben varım, Bir tek ben
Dekor misali hayatta tek hakikat
Ya yalnız yaratmış yaratan beni, ya da kendim
Bu hayal, hayat karışımında rol yapıyor mahlukat
Dokunuyorum onlara, görüyorum, işitiyorum
Her dem bir nem kapar yürek ihlassız ikbalde
Ati kavurur, zati savurur gelmeyecek müstakbelde
Gözler nemli, mantık zanlı, ruhum suçlu olsa da
Vazgeçmeyecek ihtiraslarım, yarını verecek istiklalde
Sana sus diyemem, tabiat çaresiz biçare
yalnızlık imkanın ötesinde
hakikatin berisinde
senin kendi dünyanda
örduğün duvardadır bir tanem
hesabın hep karşılıklaysa
Kimi ağlar sevince
Kimi dağlar Gönülleri
Kimi boyar gözleri
Kimi kalpsiz tualleri
Kimi Kimsesiz sever
Devlet, Devamlılık dediler,
Devamlılık usüldü, bilmediler,
Ahlakın kanını döktüler,
Ahlaksıza içirdiler,
Bu şerefsiz afiyete,
Hak dediler, Hukuk dediler...
Hayalin düşse zihnime
Heyecan ile boğuşurum
Ya gerçeğin dikilse karşıma
Seninle nasıl konuşurum?
Kasvete düştüm, ağlıyorum
Duyuyor musun
Gözlerim pınar, çağlıyorum
Biliyor musun
Karalar çıban bağlıyorum
Görüyor musun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!