Bahaettin Karakoç'un aziz hatırasına.
Uçtu şiirimin, beyaz kartalı,
Türkçemin, töremin, feyyaz kartalı.
Aşkını yazdı hep, "leyl ü nehar"ı,
Semadan güneşi sökmeden felek,
Işık toplamaya acele davran.
Sanma ki hep böyle döner tekerlek,
Sonsuza dek sürer bu çark-ı devran.
Kaşla göz arası ömür dediğin,
''N.Y. Gençosmanoğlu hatırasına''
Arzın kulağına gözle kaşına,
Nebevi fermanı duyurmak gerek.
İnceden eleyip devlet başına,
Ecdattan bir misal buyurmak gerek.
Mevzu vatan ise yer yok şüpheye,
Saflar arasında bellidir yerim.
Dayanmayadursun bıçak kemiğe,
Narasız nefese esaret derim...
Bayrağıma bir göz yan baksın hele,
Cenk borusu çalanda, asmazdı zora kulak,
Oğuz soyunun eri, Behram'ın oğlu Balak.
Yıldırımla gelirdi ecele yön vererek,
Dolu dizgin atlarla, küfrü yere sererek.
Türlü sual sorup arama beni.
Cevabı içinde gizli soruyum.
Kirden beri tuttum emanet teni,
Suya düşen güneş gibi kuruyum.
Hikmet âleminde çözüldüm geldim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!