Yine sabaha vardı gece
Hasretinle....
Ne kadar gitme dedimse de dinletemedim
Ah be Arjin,
Ah be ateşin kızı,
Nerdesin?
Hasretin en bilinmez sevdasındayım
Yüreğim rehin;
Müebbet..
Her yeni doğan gün,
Her sönen ay
Gardiyan.
Eskiden
İnsanların gözlerinin rengiyle sınırlıydı
Gördüğü şeylerin rengi..
Şimdi gözlerde sadece kırmızı var.
Ama aşktan dolayıdır belki de
Yüzünde tomurcuklar biter bir anda
Karanlığın bittiği yerde
Görüyorum,
Bir umut var!
Nasıl etmeli de ulaşabilmeli,
Daha çok acı çekmeden,
Yıpranmadan yüreğim daha fazla..
Gittin işte şimdi
Vay be, ne çabuk! ! !
Daha gidecek çok yolumuz vardı halbuki!
Daha nice güller koklayacaktık seninle,
Nic mutlu yarınlar hayal edecektik!
Mecburen ara vermek zorunda kaldık ha!
Yaşamak ne garip,
Bir çınara benzemeden
Binlerce yıl yaşayabilmek
Sevgilinin yüreğinde,
Bir ip yumağı olup
Ölümsüzleşmek bir krdinin gözlerinde,
Güneşin arkasında değil umutlar,
Doğan günün içindedir,
Güneş gibi erişilmezdir sevdalar,
Seven yüreklerin içindedir.
Puslu ve titrek bir sokak lambası
Gökyüzünde ıslak bulutlar
Soluk aşklar kokuyor artık
Köşedeki kahvenin çayları
Bakkalın önündeki kaldırımda bir kemancı,
Seni çalıyor..
Büyüme Hiç içimdeki çocuk,
Büyüme! ! !
Hep böyle sevimli ve güzel kal
Büyüme ki bozulmasın güzelliğin
Şimdi derdin yok tasan yok
Çok acı çekersin büyürsen eğer
Birdirbir oynuyor
İçimdeki duygulardan bazıları
Bir aşk eğiliyor,
Bir nefret.
İkincisi gelmiyor akıllarına
Gülüyorum.
yazdığın şiirleri hayranlıkla okuyorum mehmet eyüboğlu.Şiirlerini çok beğendiğimi dile getirmeyi bir borç olarak gördüm.Çok duygu yüklü şeyler bunlar........