1984 Yılında Elazığ'ın Karakoçan ilçesinde doğdu. ilk öğrenimini Pendik Namık Kemal ilk öğretim okulunda, liseyi yine aynı ilçede bulunan Alpaslan Lisesinde bitirdi. Edebiyat sevgisi küçük yaşlarda başlayan şair, Sanatın Sanat için değil, Toplum için olabileceği düşüncesinden hareketle şiirlerinde Topluma özel bir vurgu hissedilmektedir. 2004 yılında Sakarya üniversitesi iktisadi ve idari Bilimler Fakültesi kamu yönetimi bölümüne kayıt yaptıran şair, Halen ismi geçen üniversitenin 4. sınıfında öğrenimine devam etmektedir. şiirleri çeşitli dergi ...
Varlığı bilinmez bir nesne misali,
Bir köşeye öylece kuruldum kaldım.
Hakkın üstümdeki rahmetini görünce,
Akan su misali, duruldum kaldım.
Rabbim, ulu rahmetini görmedi gözler,
Beyhude gayretlerin yeri olan dünyada,
Yollar engel, tepe, bayır...
Başa gelirse bir müşkülat,
Dert edinme vardır hayır.
Bir sefalet yaşıyoruz imandan yoksun, para kokuyor!
Geçiyor zaman ahiretten habersiz, akrep yelkovan ilmik dokuyor.
Kaç yaşındasın şimdi? Ne yıllar geçti Yaradandan habersiz...
Secdeyi en son ne zaman gördü alnın?
Dünya mı değerli, yoksa sonsuzlar mı değersiz..!
Bir bakın gözlerime, Hele bir bakın!
Kurşunlara şemsiye olmuş bedenim.
Kurtuluş yakındır, yılmayın sakın,
Zalimin zulmünden yansa da tenin.
Gönlünde Kurtuluş umudu saklar,
Eşref-i mahlukat diye onurlanan sen,
Akıl inancın kulu, iman temyizden gelir.
Ney sesine meyletmiş, dönüyorken semazen,
Kalplere inen huşu nurlu denizden gelir.
Umutsuzluk dergahı değildir diyorken diller,
İstanbul Varmısın, yoksa gördük diye mi varsın?
Sen büyüksün İstanbul; Yaradan ise senden Yüce...
Her şeyin secdesini birkez görsen, ağlarsın,
Secde edilmez mi bu rahmete, dayanılır mı bu güce...
Ben boyca kısa, hacimce senden darım,
Her karış bucağın kanla sulanmış,
Şehidimin kanına kokun bulanmış,
Senin toprağından başka toprak yalanmış,
Vatanım, yurdum sen Anadolu.
Yıllar yılı koynunda nice yiğit yetişmiş,
Gözlerim bir görse o toprakları,
Erdoğanım yürüse, Fatih solunda,
Gözyaşım yeşertse o yaprakları,
Kefene bürünsem Kudüs yolunda.
Eyyübiyi görsem sefere çıkmış;
Hayat-Memat gerçeği yolun sonunda makber!
Saçlarda tel tel siyah beyaz kavgası.
Merhalesi belli, her canlıya mukadder,
Dünya bir mezbele, kimseye yok faydası.
Mal mülk temayüz oyalarken insanı,
Son gidişler, Başka gidişlere benzer mi hiç!
Artık kalemi kırılmıştır umutların ve hayaller yakılmıştır soğuk gecelerde.
Hesabı Vicdanlara bırakan dönem sonu bilançosudur tek kalan ve
Zamana pişmanlık manasını yükleyen bir Oduncudur Yobaz Sevdam...
Gericiyim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!