18 yıllık yaşam ve acı
Ellerim seni çağırıyor duyuyor musun?
Uzun zamandır ceplerimde mahkum
Bu sevgisizlikten artık çok yoruldum
Söyle, sen de sevmek istiyor musun?
Ben sevmeyi biliyorum
Sadece Sarhoşken sevebiliyorum
Dünyayı vaat etseler bana
Saçının tek teliyle değişmem
Bunu yüzüne söyleyemem
Gözlerinin anlamından utanırım
Mektebin önünde bir genç kız
Pekala güzel o kadar yalnız
Gülüşü çok güzel ama tatsız
Bakıyor mu bakmıyor mu belli değil
Seviyorum da seviyor mu belli değil
Ben bir çocuğu seviyorum aslında
Biliyorum
Ceylan gözlerinin arkasında
Hayatın kötülüğü karşısında
Saklanıyor orada
Görüyorum
Aklımın sonsuz derinliğine iniyorum
Düşündükçe zihnimin her yerinde olduğunu fark ettim
Sadece ilk gördüğüm andan itibaren değil
Geleceğimi de seninle süslemişim
Belki de bu yüzden o güzel düşlerim
Orda bile seni arıyor gözlerim
Biliyorum
Tek mağlup benim bu savaş meydanında
Esir düştüm gözlerinin karanlık mahpusuna
Özgürlüğüm kalmadı
Çabalamıyorum kaçmak için oradan
Bir çocuğun masumiyeti saklı derin gözlerinde
Müjdeli bir haberin umudu var sanki
Bahçelerin, çiçeklerin, baharın güzelliğinden izler var yüzünde
Dünyadaki karşılığı belki de cennetin
Sevmeyi anlıyorum
Sen ki kalbinde bütün güzellikleri taşıyan
Bir çok duyguyu orada barındıran
Dünyalar güzeli kızımsın
Seni ne derece sevdiğimi bilemez kimse
Her dalı tek tek kuruyan şu hayat ağacında
Sürekli aynı şeyleri yapıyoruz
Kimse bu monotonluğun farkında değil
Uyanıyoruz, bir takım rutin işler, uyuyoruz
Aslında hayat işliyor
Ve gerçekten hızlı işliyor
Biz uyuyoruz
Öyle bir anda geliyorsun ki aklıma
yaşadığımı unutuyorum, hissiz
dalıp gidiyorum uzaklara
sensiz, sessiz
Ölümünü bekleyen hasta gibiyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!