Ne yapayı sevgilim ulaşamıyorum sana
Rahile bir yer gidilecek istersen bir yol göster bana,
Sevgi orda bulunacak emeller saadetleri yenecek
Ramak kaldı evliliğe muradıma eremedim.
Aşkımıza değer verdin sonra onu mahvettin
Ben gözü yaşlı sevgilin ellerini tutamıyorum artık.
Ahımı hicranımı sakladım,
Kendimi ak süt gibi pakladım,
Gece gündüz adını sayıkladım,
Sırrımı hep gizli tuttum, ağladım.
Eğer aşk bir psikoz demekse,
Yirmi üç nisan bin dokuz yüz yirmi,
Yedi düvel düşmanın hepsi birdi,
Vatan, millet, ayaklar altında ezilmiş,
Anladık, namus, şeref, istiklal önemliymiş,
Bu gün ki yirmi üç nisan iki bin dokuz,
Hiç şansın yok, diyordum ben,
Çünkü beni bırakıp gitmiştin sen,
Ben seni hep böyle dürüst düşünürken,
Sendin, arkana bakmadan çekip giden,
Hiç şansın yok senin,
Ev senin, mal senin, para senin, can senin,
Bu durumda söyleyecek bir şeyim yok benim,
Bu takar, şu çakar, o sakar, yaramazlar ileri bakar,
Benim gibiler konserde, sinemada, amfide yer tutar.
Yorgunum, yorgunum işte, yorgunum,
Her gün çok çalışıyorum işte, durgunum,
Hem hasta bakıyorum, hem de okuyorum,
Her işi düzenli, amaça uygun yapıyorum,
Karnım da ağrıyor, kolik ağrı sanıyorum,
Ağaç gibi bedenimi yalnızlıkla sarıyorum,
Şair aşkı yüz metreden tanırmış,
Şair aşktan ne anlarmış,
Ben aşkı yatakta,
El değmemiş maşukta,
Göğüslerinden Tanrım,
Kalçalarından tanırım.
Bu gönülde saklanıp ağlayan sen aşk,
O kalbe nasılda hiç uğramamışsın,
Duydum ki onu bugün aşık etmişsin,
Şimdiye kadar kapısını çalmayıp,
Yazıklar olsun, ona yazık etmişsin,
Kaybolan aşk meğer sen ne nakör şeysin,
Sokakların hafızaları vardır, bildiğin gibi,
Bir kez geçtin mi, seni bilir, sevdiğin gibi,
Hele onlarla konuşursan hallerini,
Acı hikayeler takip eder bir birini,
Sokakların hafızası yaşlı insanlardır artık,
Yalnızım, çaresiz, umutsuz,
Korkuyorum gelecekten,
Karanlık, belirsiz, sonsuz,
Bakıyorum da dost yok gerçekten,
Bekliyorum sevgilimi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!