Mehmet Eroğlu Şiirleri - Şair Mehmet Eroğlu

Mutlu olun, mutlu yaşayın
Unutmayın ömür çok kısa
Taze bir gül açmışsa dalında
Lale sümbül açar llkbaharda
Uzanın sere serpe yeşil kırlarda
Ağaçlar altında taze aşk yaşayın

Sevgilim sen nesin
İnmisin cinmisin
Sen beni sevecekmisin
Yoksa delirtecekmisin

Ayım güneşim mi desem

Hayat denen cendereden taştım
Dağları kırları bayırları dolaştım
Tabiat anayla kucaklaştım, ağladım
Çünkü tabiat ana, yorgun kırgın üzgün

Hücra köşelerinde zehirli variller

Bilemezsin sevgilim, hayalimde neler var
Etrafımda dört duvar, aramızda dağlar
Hasretinizi çekerim, benim candan sevdiklerim
Gözlerim kan ağlar, içimde lavlar

Gurbet insanı böyle dertli yazdırır

İnsanlığı çok aradım bulamadım
Sokak sokak çarşı pazar dolandım
Varmıdır diye bir bilene soramadım
İnsanlık meğer alınıp satılmazmış

Ben bir insanın, insanlık yaşarım

Evladı için yanar çırpınır
Yemez yedirir, giymez giydirir
Onun için oğul kız eşittir
Hak, adaletle çarpar ana yüreği

Tüm tehlikeden sakınır korur

Efendim ben umudu arıyorum
Ben kaybolan güveni arıyorum
Acı kahvenin, kırk yıllık hatırını arıyorum
Ben o eski dostlukları arıyorum

Arıyorum ben sevgiyi arıyorum

Feleğin çemberinde ben
Kahve gibi dolaplarda kavrulan ben
Nedir kastın bu sistemden demeyin
Ayrılmadıkça bu can bu tenden
Pişman değilim ben, beni söyletenden
Altından köşkte olsam, kuş tüyü yatakta yatsam

Bir güzele gönül verdim
Güzel bana güldü geçti
Kirpikleri ok gibiydi
Yüreğimi deldi geçti

Şansım bile gülmedi

Bir Mehmet vardı
Pek garibandı
Çalıştı, çabaladı
Bir türlü adam olamadı
Çok çaresiz kaldı
Eşe dosta yalvardı