Evlerinin önünde pınarlar harlar
Hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar
Ben Hatça’yı yitirdim de dumanalı dağlar
Gözlerimin pınarları durmadan çağlar
Ovalara duman çökmüş göremedin mi
Gel gidelim uzaklara sevdiğim
Bizi söylesinler ellere karşı
Eğil bir yol al yanaktan öpeyim
Ağzından dökülen ballara karşı
Kerem eyle beni tanı sevdiğim
Sabahın seherinde ötüyor kuşlar
Balınan yuğrulmuş o sırma saçlar
Kudretten çekilmiş karadır kaşlar
İşte bu gönlümün cananı geldi
Seher vakti keklik çıkar kabana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!