İnsan istemese de ister iyiyi güzeli,
Fakat Mehmet Emmi başka;
Çatlak çatlaktır onun dudakları
Güzeli istemekten.
Gözlerinin yorgunluğu ve sabırsızlığı,
Hep beklemekten.
Bir güler yüz bir tatlı dil
Ve öz köküne yakınlık aydınlarından,
Arzusu yok başka bundan ileri…
Her an bir bahar olur gönlünde onun,
Elele gönül gönüle
Komşularıyla,
Bizans’a karşı Malazgirt’te dövüşür,
İstanbul surlarına sancak diker Hasan’la,
Bazen akıncı olur Berlin’de Viyana’da,
En çok sevindirir onu,
Neferi olmak huzurlu bir ülkenin…
Sevinci uzun sürmez yazık ki,
En tatlı yerinde tefekkürünün,
Asırlar geçer gözlerinin önünden,
Görür; başın gövdeye yabancılaştığını,
O an;
Keskin bir kılıç gibi gerçek,
Ayırır onu arzularından,
“Neye yarar başsız adam” diyerek,
Bir anda ERİR, ÇÖKER, BİTER.
1970
Cafer Marangoz
Kayıt Tarihi : 25.2.2019 15:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1970 Yılında Pınar Dergisinde yayımlandı.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!