Hiçbir şeye özlem duymayacağız
Gözümüz arkada kalmayacak
Sevdiğimizle yan yana olacağımız o yer...
“Ey kulum, isteyeceğin bir şey var mı?”
Nidası yükselirken
Oldum, olacağım demekle olunmuyor,
Şairler anlatmıyor, kıyısından geçiyor.
Duygular seyrediyor, içini göremiyor,
Resimle anlatılmaz, somut asla olmuyor.
İçini yakan ateşin dumanı hiç çıkmıyor,
Bulutlara bakıp sordum ben bugün,
Aşktan kurtulmanın ilacı varmı
Baktı dedi nasıl düşünürsünüz
Bızım olmamızın mayası aşktır.
Bu dünyayı canlı,cansız yaratan
Allaha varmanın takatı aşktır.
Bu memleket bana yabancı geldi
Ayrılma isteği çoktan uyandı
Gözlerimden artık yaşlar boşandı
uzaktan,yakından bakan anladı.
Günler geçti,aylar geçti
Bir an bile unutmadım
Gözyaşlarım sel oldu.
Aklımdan çıkmadın
Yazar oldum
Şair oldum
Ya huriyı , ya melekı
Büryêvê bı qelemê nekşı
Çavêvê mina fincanê
Ev nezera vê esmerê
Lı ber çavêmı sipiyı
ah benim halimi görsen
Nasıl eğilip büzülmüşüm
Senin yolunda
Durmadan tespih çeker gibi
Sayiklayip dururum seni
Ne gecem gece,ne göndüzüm gündüz olmuş
Aydınlığı büyüler bizi
Aydınlığı büyüler bizi
Çengeller ve zincirlerle bağlandı yerinde
Dağlar çökse belki bu kadar acı vermez
çekindiğini ima ettığıni bilmezmiyim
Güneşın doğuşu umudumuzdur
karamsarlık denildimi güneşi hatırlarım.
Aydınlığı hayatın başlangıcının müjdesi
acı ve sevincimizin başlangıcı
Her doğuşu taze bir başlangıçtır
onunla diriliriz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!