Hiç bir şey seni anlatamaz
Ne oturmaktan bıkmadığım
Ulucami
Ne on gözlü küprü
Ne surlar,ne hazreti Süleyman camisi
Nede cenneti andıran hevsel bahçeleri
Adını fısıldar rüzgârda,
Gözlerin,
uzakta parlayan bir yıldız,
dokunamam…
Ama her gece
gökyüzünde seni ararım.
Bu dünyaya kösmek isterim
Toprak olmak isterim
..............................................
Bir daha görmesem eğer
Hayalımden bir gün onu silersem
Ashabi kehf gibi
Ne istersem kaçtı elimden gitti
Beklediklerim olmadı zaten.
Bir umut yeşertsem,
Kurudu daha kök salamadan.
özlem duyduklarımda duman olacak
Hazreti Ademden öncede cinler var idi
Dumansız bir ateşten yaratılmişlardı hep
Daha önce Hin ve Binn denilen iki kavim
Dünyada fesat ile bozgunculuk yapardı
Cinler musalat oldu Hinle bini yok ettı
iyiliği tartmadım ki pazarda nasıl ölçeceksın
Bir sizıydı belki taşları yerinden oynatan
Kestiremesın sanki aysbergın görünen yüzüydü
Saf,duygularla karamsar duyguları nasıl göreceksın
Hoşgörüde de bir sınır olmalı çizmesen onu,
çıkmadın ki geleceksın aklıma
Girmiyorsun artık rüyalalarıma
Hatırladım bir sözünü ben şu an
Ağlamaktan bana bir hal oluyor
Bulunmaz ki senin gerçekten eşin
Uyanırken,yada derin uykuda
Nerde olsan hep çıkarsın karşıma
İçimi kemirirsin içten içe
En ufak yoktur merhametın
Ne duyarsın,
Çok farklı düşünceler içindeyim,
şaşkınım,
her şey başımda dönüyor,
diye düşünüyorum.
Sanki sadece ben böyleyim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!