İyiki doğdun yalnızlığım,
Hüzünlü yarınlara.
Ellerinde bir avuç sitem,
Doğum günü hediyen.
Gözlerinden yaş eksik olmasın!
Sana yalnızlığınla bir ömür sürecek,
Bu son gecem…
Yalnızlar şehrinden gidiyorum.
Nafile burada yaşamak ve yalnız yaşlanmak.
Kaçışlarımın arkasına saklanıp,
Gerçekleşmeyecek bir hayalin peşinden koşmak
Gibi bu şehir…
Davraz dağı durmaz akar suyu
Bahçelerinden gelir gül kokusu
sokaklar caddeler halı dokusu
Benim güzel şehrim canım Ispartam
Reis-i cumhur Süleyman Demireli
Hüzün yağardı yağmur sokaklarına
Ve biz paçamıza kadar aşkla ıslanırdık
Özlem kokardı her bir yanda
Ayrılık yazardı köşe başlarında
Biz senle beraber işler yapardık
Ve sevda koyardık adına
Bizler çaresiz yazarlarız.
Kitabımızın ismi hayat.
Önsözü yaşam, Sonzözü ölümdür.
Kimimizin silgisi önce biter,
Kimimizinde kalemi.
Kimimiz silebilir yaptığı yanlışları,
Yüreğimdesin ta derinlerinde
Çıkarmak istesemde çıkaramam
Kalbimi saran ur gibisin
At desende seni atamam
Sevdalım nasıl sevme
Diyebilirsin bana
Hani derdinya uğraşım
Uğraşın unutamadı seni anla
Çaresiz hasta ölümü beklemekte
Ağlayan bir çocuk annesini
Seneler bak naasıl geçmekte
Geçsede bekleyeceğim seni
Umuttur yaşatan insanı
Sudur yeşerten toprağı
Allah verir yaratılanı
Canan değil mi ki var eden canı
Sanadır bu can cananım
Kendimi soyutladım yok gibiyim,
Fark edilmeden yaşıyorum insanlar arasında.
Varlığı hissedilmeden yaşayan ruh gibiyim,
Yaşantım yazılmamış bir roman sayfasında.
Bu insan benim yanız şair,
Kimse bilmesin sevdiğimi,
Kimse bilmez sevdiğimi.
Bilme sakın sevdiğimi,
Sevme beni sevdiğim.
Yüreğim tenhalara kaçtı bu gece,
Yalnız kendi köşesinde.
Tüm anılarından uzakta,
Kimselerin olmadığı bir yerde.
Tek başına sorgu mahkemesinde,
Benliğini yargılamakta.
Uzaktasın uzakta
Seni göremeyeceğim kadar
Kokunu duyamayacağım kadar uzakta
Haykırsam duyulmaz sesim
Uzansam dokunamaz ellerim
Enginlerde bir ufukta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!