Karanlıkların yetiştirdiği gençlerdik biz...
Yorgunduk belki, uykusuz,
Yaşıyorduk. Yaşı yordukta niçin yaşıyorduk.
Şafaklar umutlar ülkesiydi bizde
Hep bu yüzden oldu kaybedişlerimiz.
Büyüdüğümüzü bile bile hep inkâr ettik.
Pişmanım diye döneceksen
Mutluluğumu geri vereceksen
Tekrar beni seveceksen
Her şeyi bırakıp geleceksen
Eksik olsun gelişlerin
Suskunluğumu bir kenara bırakıyorum
İhanetinin hesabını yapmadan
Yaşadığım acılara inat neden hala yazıyorum seni…
Gizlemiyorum artık devası olmayan kanayan yaralarımı
Beni kopardığın hayatla tekrar barıştım
Çok zaman aldı hayatı yeniden öğrenmem
Gitmeli diyor hep bir yanım
Gitmeli… Kaçarak, koşarak, ağlayarak…
Teselliyi, avuçlarda yumruk yaparak
Çirkin ihtişamında bir halka kopmuş ki saadet zincirimden
Sanki bütün sözlerim geçen zamanın bayatlığında
Bırak kalsın her şey durduğu yerde
Çünkü Her şey burada bitmeli
İhtişamında yarım kalan şiir gibi
Kelimelere yüklenme daha fazla
Sorma yok oluşumun nedenini
Solukluksuz hıçkırıkların etmez fayda
Bir haber aldım dün gece
Umutlarım bitmiş
Gecelerim yorgun düşmüş öfkeme…
Bir haber aldım dün gece
Ağlayan gözlerim
Bir daha dinmeyip sel olacakmış…
İnsanlar doyamıyor küfre
Sakın ha sakın sende düşme
Ne ile suçlandığını bilemiyor kimse
---(Göz yumduk adi edepsizlere)
Silaha merak salmış yurdum insanı
1)
Düşlerim Sıratta ey zaman
Kapattım gözlerimi ölüm tehdit etti
Bir yanım, musalla
Bir yanım, karışmış yalana
Kaldırdım derken gözlerimdeki perdeyi,
(1)
Sınırları çizilen ölüme, gebe düştüm; ‘’KEKE’’
En vukuatlı halimle suçlarıma tanık ettirdim gözlerimi
Doğruluğum mayınların tam ortasında
Katliam yapacak sözlerim, pusularda
Konuştum felsefe, yazdım edebiyat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!