GÖÇTÜ BABAM
Ölüm alır tek tek,
Ayak sesini bile duymaz insan.
Bir an gelir, alır babamızı
Yetim bırakır
GÖZLERİMDEN BİR SES UYANDI
Gözlerimden bir ses uyandı
ve indi ruhuma doğru
İndikçe, daha ve daha
Deruni
GÖZLERİN GEÇER GÖZLERİMDEN
Gözlerin geçer gözlerimden,
Biraz sevinç, çokça hüzün bırakır geriye,
Ve derin bir efkâr, yüreğimin tam orta yerine.
Mülteci çocuklar gibi mahzun ve yurtsuz kalırım.
HASRET
Hasret,
İnsanın yüreğindeki elemli sonsuzluk
Yolu gözlenen mektup
Sessizce ağlatan satırlar
HAHAYALLERİM YOK
Varlığın yokluğu içimi kanatandır.
Duygularım yasaklanmış bir dil.
İşgal altında yüreğim
Sevinçlerim mülteci
Hayallerim yok.
İNSANLIK
Yüreği dünyalık insanlar
Bu ruhtan yüreği insanı ezdiler
KARACADAĞ’IM
Karacadağ;
Yurdum, çocukluğum
Hüznüm, mutluluğum
KASIM
Geldi Kasım
Adımlar telaşlı
Geldi tahta vagon, girmesin gara
Bedenden can alır
KİTAP
Ey kitap,
Cömert bilge, esirgeme lütfunu benden!
Ey kadim bilge, güneşime ışık ver.
Sensiz gri bu şehir
KONUŞMAK NE GÜZEL ŞEY
Konuşmak ne güzel şey
Yüreğindekileri dostunla paylaşan
Söyledikçe anlaşılan
Suizannı engelleyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!