Mehmet Emin Işık Şiirleri - Şair Mehmet ...

GÖZLERİN GEÇER GÖZLERİMDEN

Gözlerin geçer gözlerimden,
Biraz sevinç, çokça hüzün bırakır geriye,
Ve derin bir efkâr, yüreğimin tam orta yerine.
Mülteci çocuklar gibi mahzun ve yurtsuz kalırım.

HASRET

Hasret,
İnsanın yüreğindeki elemli sonsuzluk
Yolu gözlenen mektup
Sessizce ağlatan satırlar

HAHAYALLERİM YOK
Varlığın yokluğu içimi kanatandır.
Duygularım yasaklanmış bir dil.
İşgal altında yüreğim
Sevinçlerim mülteci
Hayallerim yok.

İNSANLIK


Yüreği dünyalık insanlar
Bu ruhtan yüreği insanı ezdiler

KARACADAĞ’IM

Karacadağ;
Yurdum, çocukluğum
Hüznüm, mutluluğum

KASIM

Geldi Kasım
Adımlar telaşlı
Geldi tahta vagon, girmesin gara
Bedenden can alır

KİTAP

Ey kitap,
Cömert bilge, esirgeme lütfunu benden!
Ey kadim bilge, güneşime ışık ver.
Sensiz gri bu şehir

KONUŞMAK NE GÜZEL ŞEY

Konuşmak ne güzel şey
Yüreğindekileri dostunla paylaşan
Söyledikçe anlaşılan
Suizannı engelleyen

ÖTEDEN ÖTE


Bu gün yine sessiz bir duygu çöktü üstüme
Dilim sağır bir tek sen varsın sesimde
Kelimeler boğamıza ağır ağır düğümlenir

ŞEHRİM

Bu şehirde yalnız dolaşılır
bakılacak pek de bi’ şeyler yoktur
Dar sokaklar, düzensiz, tozlu kaldırımlar
Ve Sessizliği yüreğe vuran bazalt taşlı duvarları var.