Mehmet Emin Çifci Şiirleri - Şair Mehmet ...

Zamanın geçmesini istemediğim için, seviyor olabilir miyim? Neden mi seviyorum seni ? Seni iyi tanıyorum. Yaşadıklarını biliyorum. Konuşmasan da, hiçbir şey söylemesen de, aklından geçenleri anlıyorum. Aklından geçenlerin içinde, ‘ben’ var mıyım, yok muyum, çok da umursamıyorum. Her şeyi umursamış olsam, böyle bir duygu oluşmazdı belki de, bilmiyorum. Neden mi seviyorum seni?
Çünkü hiç bitmeyen bir serüvensin de ondan. Hatıralarım hayallerim ahiretim hep sende. Ne varsa düşe dair hep sende.

Bir büyük acı saplandı dün sol yanıma, götürdüler acile. Kimse demedi neden oldu diye. Kimse bilemez ki nedenini zaten. Kim bilir yazdığım onca şeyi attığım onca mesajı, yalvardığım onca mısrayı.
Soluk alışım değişmiş durmuş saatlerce. Ekranlar sürekli seni aramış durmuş. Bir geldi demişler bir öldü. Herşeyi biraz daha sen görmüşüm zamanla. Üç beş yüz kez sayıklamışım adını bir sürü kablonun arasından. Kabloları tekrar takmışlar çıktıkça.
Her uyandığımda sen demişim Her uykuya dalarkende. Senin ışıkların sarmış odayı, birde kokun. Sanki ciğerimden gelmiş zorla. Hiç bırakmak istememişim galiba. Onunla gitmek istemişim doğaya. Senin hatıranla toprak olmak istemişim, ve tekrardan doğmak.
Gözlerim zamansız takılmış belli belirsiz sabit bir noktaya. Demişler herşeye hazır olun. Ne derdi vardı kim bilir demiş yandaki refakatçiler. Pek de gençmiş gördüğümüz kadarıyla.
Kulakların gereksiz çınladımı bilemem ama dün bol bol andı kalbim seni. Bir şey diyemedigi için belki de net anlayamadın. Bir can derdindeydi birde canan. Bir can dedi bin kez de canan.
Bil ki bir yoğun bakım odasında özlenmiştin delice oysa. Dualarındaydın sevenlerimin tüm gece.

Sayende güzel şeyler yazdım. Beni aştırdın, az da taştım. Sana bakmak diğerlerinin aksine bana acı verdi bilmem inanır mısın? Hiç bilmediğim yerlere kadar düşürdün benliğimi. İnan alem bir yana senin acın bir yana. Millet bakmaktan yandı ben yaradanın eserini görmekten yandım. Sen nasıl bir mücevhersin ya. Gözlerin ayrı güzel bakışların ayrı. Bir yandan Bursalı bir yandan İzmirli. Kaşların ayrı çenen ayrı. Derin derin nefes aldırıyorsun her daim. Uzanırken, yürürken. Siman aklıma geldi mi tek düşüncem sadece daha güzel iç çekebilmek. Hak ettiğin kadar. Sayende sınıfıma şükreder oldum. Senin düğününde oynarken görmeye dayanamazdım diye düşünüyorum. Bir hizmetçin olmak en büyük dileğim. Ara da çağırıp olmayacak şeyler istemen. Sadece acı çekmek en büyük umudum sadece acı. Bir daha olamam böyle ne de olsa, padişah kızı sen olmadıktan sonra. Bu güzel hayatın umarım nice ilkler sunar sana. Benim çektiğimi çektirmesin yaradan. Seni çok seven insanlar olsun evde, işte okulda, sahilde. Hep böyle kal hep böyle yaşa.

3 paket tütün ve bir şişe tekilayla neler olur inanır mısın. Onlarca kişinin beğendiği aşk şairi. Sadece çektiklerini daha doğrusu sevdiğinin zevklerini yazmışım oysa.
Öyle geldin ki!
Hayallerim seni buldu.
Öyle geldin ki!
Yanlışlarımdan utandım.
Öyle geldin ki!

Hiç bitmeyen bir serüvendi sanki sana yolculuk..
Derinlerin en güneş görmeyen yerlerine. Rehberin yoksa yolunu şaşıracağın bir piramit. Ne olacağını bilemeden yaşattın beni. Ne zaman güleceğim ne zaman üzüleceğim belli belirsiz. Tuzaklar vardı her yerde. Bir gün öyle bir gün böyle . Bir gün dağınık sakallı sevdin bir gün traşlı bakımlı. Sayende ailem ben de birşeyler oldu sandı. Yol yakınken bir soralım bir yerlere.
Günümün en tatlı anı, uykumun en tatlı rüyası idin sen hep...
Seni yaşıyordum, seni soluyordum. Canımdaydın kaç kere. Sarılsam sana, bin yıl geçse, bir an bile ayrılmasak'tı dileğim... Ten tene, yürek yüreğe sonsuz baharın en aşk dolu iki yaprağı olmak.. Ağaç ağaç gezip, yeşermek, açmak oysa.

Verdiğimiz ilk konseri hatırlar mısın? Sadece iki aşık vardı sahilde. Senin sesin benim sözüm unutturmuşlardı küskünlüklerini. Anlamışlardı son günleri olursa bir daha aşık olamayacaklarını. Eksik yarım bozuk düzensiz sevgisiz aşksız yaşayacaklarını. Her şey senin adınla anılıyor benim dünyamda.Ne büyük mutluluk bu... Gördüğüm en güzel şeydi giydiğin sarı elbisen. Kafası güzel kendi güzel bir kız çıkmıştı karşıma. Sesim güzel mi diye sormak için bana.
Senden öte tanımladığım başka hiçbir şey kalmamıştı o an. Bütün çiçekler sen, bütün yıldızlar sendi benim için. Senin ilkin olmak varmış kaderimde.

Neden mi seviyorum seni? Güzel bir yüreğe sahip olduğun için, sözlerinde huzur bulduğum için kısaca. Kafamı karıştırdığın, içmeye zorladığın, beynimi benliğimi mahvettiğin içinde. Beni bazen kızdırdığın, yeni şeyler düşünmeme sebep olduğun için seviyorum. Sürekli yaratmak istiyorum bir şeyleri kendimi seni eşyalarımızı. Tam dilediğine göre. Her şey istediğin gibi olmalı dünyanda. İstediğin gibi istediğin kadar istediğin şekil. İstemediğin şeylerde yok olmalı. Senin istediğin şekil senin istedigin tür. Görmek istediğin şeyler ayağına gelmeli, daha şık daha güzel olmalı dünya. Belki kendi dünyanı yaratmalıyım herkesten uzak bana yakın. Kendimi iyi hissettiğim için seviyorum seni başka kim beni böyle etkiliyebilir. Kim verebilir senin verdiklerini. Üniversitede ki okul günlerimizde belliydi seninle aşık atılamayacağı. Ben hep ölçülü iken bozuldu bir anda terazimin merkezi. Hep sana ölçtü hep sana kesti. Seni ayırdı diğerlerinden. Beni de yalnız bıraktı. Sen varsan var hayatımda biri sen yoksan da yok. Kısaca.

Öyle uzaktan seviyorum ki seni!
Darılmadan,
Küsmeden.
Senin sevmediğin şeyleri Kırmadan,
Dökmeden,
Parçalamadan.

Biz seninle bir salkımın iki aşık üzümüyken,
Başka şişelerde şarap olmuşuz,
Sen Melbot ben Şiraz sen aşkların tanrıçası ben kölelerin efendisi
Başka hayatlara can vermişiz
Biz seninle bir ormanın iki aşık yaprağı iken,
Fırtınalı gecelerde başka topraklara göçmüşüz.

Sevdiği kişinin aklında olup olmadığını düşünmeye başladığında, yıkılıyor insan. Bildiği tüm urfalılar aklına geliyor. Bir o türkü bir bu sıra gecesinde olası geliyor. Alası geliyor mikrofonu eline ve delice haykırmak aşkını tüm doğuya. Ben yandım sizde yanın demek geliyor içinden. Buda yıkıyor haliyle tüm beni. Böyle aşk mı olur böyle acı mı dedirtiyor duyana. Diyorsun ki zaten sen de silik bir ruhdun bir zamanlar. Ne aklındaydın, ne yanında ne de düşünde. Ne bir bakışın vardı nasibimde, ne de onore eden bir söz. Tam olması gerektiği gibiydi hayalim oysa. Bodrum'da beyaz mavi bir ev. İki de haylaz bebek. Tam uyurken uyandıran. Yalansız ve duru bir hayal. Olması gerektiği gibi sevdim sevgili ruhunu. Olduğu gibi de söyledim içimdekileri. Ne eksik ne de fazla. Ben bu kadar çıkar gülüm ne de olsa. Bana inansan var ya, demiştim. Evet demiştin hafızandaysa? İşte o zaman anlardın demiştim, bir çocuğun bayramdan bayrama aldığı hediyesindeki mutluğun verdiği hissi.