Sen ne işlediysen hep kalbime işledin
Ne söylediysen çakılıp kaldı, ömrüme söyledin
Avuçlarını savurdun teri döküldü içeme,
Ne ettiysen en güzelini ettin
Sahillerinde gezinirken ben,
Tüm türküleri gözlerine söyledim
Yok artık dikiş tutmaz
Derin yaralarıma merhem yok
Elim kalemim de, üzgünüm
Kalemim kalbimde hançer
Gidecek yerim yok derin ağrılarımdan
İçimdeki aşk seninle başladı
Seni söyledi papatyalar
Çok sevsin diye ırmaklar aktı
O tatlı kokun geldi
Tenine hoşgeldin dedi, tenim
Sizde baktınız oradan aşk dolu, hüzün dolu
Yeşil civarlarından sizde baktınız bir zaman
Bir zaman yarime taptığım yere,
Sizde baktınız
İç geçirdiniz, bir içinizi dışarıya
Dışarınızı içeriye sizde çektiniz
Bir kadın kocasına sordu!
Seni anlamıyorum?
Adam dedi bende anlamıyorum
“Ellerimi sokum ağzımdan içere
Yakalayıp beni
Atmalıyım tanrıya”
Gözleri esmerdi, bakışları umutsuzdu, yoktu
Bedeninin verdiği azaptan yoktu ruhu,
Perçem perçem saçları bir bıçak gibi kesiyordu,
Anasının kıyamadığı biriciğinin omzunu
Ruhunu delip geçiyordu hergün bir başka azap
Bugün yalanı sattılar üç kuruşa
Herkezde altı tatlı niyetine
Bir kadın öteki kadının dudağına üfledi
İkisi ağzıda düştü, biri dudağında kaldı
Dudalara gülüş geldi, ağız zaten alevdi
Öl dedi biri diğerine, öldürdüler içlerinde ne varsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!