Mehmet Doğanay 2 Şiirleri - Şair Mehmet ...

Yarattığımiz putlar bizi aştı
Yere göğe sigdiramadigimiz
Birkaç kelimeye bakar
Ve
Ben 8. Günahım
Benim de putlarım var,

Mavzerler çiçek atıyor,
Bu gece
Gökyüzüne
Sessiz sessiz
Ve
O, bulutların çiçekler

Geçti artık o bahar,
Tohum atsan zamana,
Artık neye yarar!

Kırıldı o dal,
Gölgesini ansan neye yarar!

Üç hece her biri
Ama bilmezsiniz
Beşincisi de
Üç
He ce li
Dört melek görev bildi gezegeni

Her parçamız bir zaman kuyusunda unutulmuş.
Büyüdükçe eksildik,
Bir parçamiz hep dün.
Cebimizde durgun bir zamansayar
Boynumuzda dünden bir takvim,
Gittikçe ağırlaşan.

Adem cennetten sıkılmıştı
Elma
ile
Bahanelendi
Yeraltı ezgileri; yer üstü melodilerine
Gündogumu günbatimina

Ruhta oldukça,
Oldukça eksik bir düşle
Gömüldük yine kimsesizler mezarlığına
Bilmem yine hangi çölün yağmuruna
Kıyam durmuş
Bedbaht ruhlarımız!

Karanfilim elma açmış.
Silselesi ile feleğin çemberinde
Çürümüş su ile yıkandı kökleri
ve utandı kendinden.
Kendinden.
Yüz üstü gömüldü bahtı saralı.

Yıldızlar çektiler gökyüzüne
Bağdaş kurduk,
Eksiktik
Çay kondu gözüm tepside
Bir bardak eksik
Gözümde tuzlu bir sıvı

I. Bahar
Alternatifi yok Coğrafya gibi zaman gibi Fark edilmesi için Ölmesi gerektiği gibi
21.yy'ın kirli kıyafetlerinden Görünmeyem Rengahenk ruhu, gibi!
Görünmesi için Morg uçurumlarına Çıplak yatırılması, gerektiği gibi!
II. Bahar
Gözlerindeki perde kalkarken