Bir dokunuşunla çözülür
Yüzyıllık buz tutan yalnızlık
Bir gülüşünle dağılır gider
Kara bahtımın kara bulutları
Ağır ağır değiştiriyor mevsimler
Aşkın iklimini.
Hiç sönmeyen intikam ateşine çevirdi
Kalbine saplanan acılar.
Hiçbir zaman köle olmadı
Aşk ve özgürlük tutkusu.
Birer birer kırdı zincirleri
Birer birer can verdi ölü çiçeklere.
Bir nehir akar usulca
Karanlığın içinde.
Öğlen sıcağında bir çocuk yatar
Ardıç ağacının gölgesinde
Kan ter kızılca kıyametler içinde
Uyanır geceye
Beyazlamış sakalı, solmuş kasketi
Nasırlı elleri ile
Ağır ağır karasabanla sürer toprağa yoksulluğu.
An gelir peştamalından isyan serper toprağa
An gelir peştamalında tükenir isyanı
Ve haykırır feryadını göğe.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!