Hayaller kurdun dilekler tuttun
Derdime dermandır diye zehir yuttun
Gök yüzünde uçan bir buluttun
Kaderin fırtına imiş neyleyim.
Neyleyimde gül kokulum neyleyim
Uyursun ama uyanıksın her zaman
Zaman geçmek bilmiyor o zaman
Elim ellerinle buluştuğu zaman
Bütün zaman duruyor o zaman
Bir yolculuk elliyle altmış arası
KÖŞELİ KALEM
Aylardan eylül altı yaşına gelmiştim
Arkadaşım yeni aldığı önlüğünü gösteriyor,
Bütün çocuklar okul hazırlığı yapıyordu
Ben ise hala okula yazılmayı bekliyordum
Doğduğumda verdiler bir düğümlü ipi elime
Sahip olacaksın dediler her zaman eline diline
İnsanların akıl ermez bitmeyen derdine
Çözem dedim çözülmüyor be dostum
Dermansız derde düştüm ne çare
Sevgiden yoğurdu hamurunu annenin
Sonsuz merhabeti nakşetti yaratan
Cennetini serdi ayakları önüne
Kutsal kıldı senin varlığını yaratan
ANNEME MEKTUP
Nasırlı elleri kınalı anam
Çukurca dan sizlere yazıyorum
Gezinirken evimizin önünde
Hep beni hayallersin biliyorum
Yıl 1974 elimde defter arasında kalemim,
Yol uzun,çamur,beş kilometreydi okulum,
Ayağımda Konya yapımı,yamalı yemenim
Siyah önlük içinde okuluna koşan benim.
Çok çalışıp,okuyup öğretmen olmaktı hayalim
Erzurum,Ağrı,çölemerik dağlarında
Açsın kardelenler.
Keklikler kardelen türküleri söylesin,
Çobanın kaval sesi karışsın çağlayanlara,
Kuzu sesleriyle yankılansın akşamlar.
Hasretlerin kor gibi kavrulduğu
Diyardan diyara savrulduğu
İnsanın insanla yoğrulduğu
Yolculuğun başladığı yerdir durak
Bedenin bedenden ayrıldığı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!