karadenizin incisi ordu ilinin gölköy ilçesi kozören köyünde 1973 yılında tahmini olarak mayıs ayında dogduğum söylenir tam tarih belli olmadığı için bugüne kadar hiç dogum günümde olmadı küçük bir çocuk düşünün oyuncakla hiç tanışmamış bir oyuncak arabası bile olmamış ilk ve orta okulu köyümde bitirip okul yılarının ardından 1986 yılında istanbula çalışmak için geldim artık mücadelenin içindeki yerimizi almıştık köyden ayrılırken hatırladığım beni hiç sevmediğini sandığım abimin beni garaj denilen yerden otobüse bindirir ken aglamasıdır ki onu hiç unutamam aslında çocukluğumu yaşayamamamın nedeni oyuncakların olmayışı para degildi bence benim köyüme elektirik 1985 de
geldi zaten açılış töreninin olduğu güne kadar benim köylüm valinin ne işyaptığını bilmezdi siz bakmayın öyle televizyon dizilerindeki gibi degil hayat valiler köy köy dolaşmazlar onlar vilayetin bile dışına cıkmalardı daha düne kadar kaç tane köy göstere bilirsiniz türkiye de bana valisini tanıyan rivayete göre antırlar yalova kaymakamı boyacıya kundurasını boyatır sorar size nasıl izin veriyorlar kızmıyormu zabıtlar kaymakam nediyo bu işe boyacıda cevaplar kim takar yalova kaymakamını diye ya kısacası köylü görmezdiki kendini yöneten kim bilse tanısa onunda insan olduğunu anlasa benim ilçeden hatırladığım bazı örnekler var insanlar kimlik çıkartmak,yeni doğan bebesini nüfusa kayıt yaptırmak için bile aracılar bulmak için çabalayıp dururlardı memur bile yapması gereken işi yapmaz bugün git yarın gel derdi kendimden söz ederken özümüz bu beni anlatan şeyler bunlar bir yaşlı anne ogulunu okutur ogluda okul bitince hakim çıkar kadın ormacıdan çok çekmişya ogulu eve dönünce sorar oluglum sen şimdi ne oldun ogulu derki hakim oldum anne der ya ogulum biraz daha okuyupda ormancı olsaydın ogul der evladına sitem eder işte biz bu kadar cehalettin içinden buralara geldik benim yaşam öyküm buraya yazmakla bitmez kitap da toplayıp bir gün sizlerle paylaşmayı düşünüyorum kısmetse oda olur
Eserleri
Benim köylüm benim köyüm
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!