karadenizin incisi ordu ilinin gölköy ilçesi kozören köyünde 1973 yılında tahmini olarak mayıs ayında dogduğum söylenir tam tarih belli olmadığı için bugüne kadar hiç dogum günümde olmadı küçük bir çocuk düşünün oyuncakla hiç tanışmamış bir oyuncak arabası bile olmamış ilk ve orta okulu köyümde bitirip okul yılarının ardından 1986 yılında istanbula çalışmak için geldim artık mücadelenin içindeki yerimizi almıştık köyden ayrılırken hatırladığım beni hiç sevmediğini sandığım abimin beni garaj denilen yerden otobüse bindirir ken aglamasıdır ki onu ...
sen sual etmeyi seversin
şimdi bak kendine
sor sualini ben ney idim
şimdi ne oldum diye
al aynayı karşına otur
benidüşün
düşüncelerimi bitirdin
benliğimi yitirdim
sana nefretimi getirdin
artık yoksun
daha dün gibi hatırlıyorum
yok olmaya başladı umutlar
kuruyor yeşil yapraklar
ne insanlar var
kendine bile mızrak vuranlar
dengeler bozulunca
düzen yıkılır ne kalır elde
sonbahar,da gelip çattı
yapraklar döküldü yine
yağmurlar,da başladı
havalar soğuyor
asğari ücret maaş
tek göz gece kondu
Ben den haber salın tüm sevenlere
Arkasına bakmadan terk edip gidenlere
Leyla mecnun, ferhat ile şirin gibi sevdim diyelere
yalan degilse nerde şimdi karşılıksız sevği
Erkeklik taslayı içki içenler
kimler geldi bir bilsen
sana anlatamam ki şimdi
yukarı köyden mi desem
yoksa ıraklarda mı
bilmem belkide çok yakın bir yer den
bildimki yoksun artık
dahada olmayacaksın
sana sevdamdan bahsettim
bilki yokum yoksun artık
çektiğim çile bana yetti
ilk okulda saymaya başladı
bir iki üç beş der dururdu
küçük yaşta taşla kuş vururdu
şimdi o onnumara
ilk okuldan başka mektep görmedi
okumayı yazmayı,da öğrenemedi
alışmak zor yokluğuna
bak yine ordasın
ben dünü unutum ama
sen yine aynı yerdesin
üzdümse seni eger
bırak orda kalayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!