Mehmet Cihat Üstün Şiirleri - Şair Mehme ...

Sığmıyorken fikrimiz yeryüzüne
Fikrimizle sığdık dar bir hücreye
Düşmezdik bizden olmayanın izine
Şimdi sıkıştık burda, tek kareye

Aynı yolu asla adımlamazdık,

Gururdan dağlar kursan sevda aleminde
Ve kirpiklerinden kibir sızsa ne çıkar!
Bir kere sevdim seni.
Ne olur!
Kıvılcım gizleyen gözlerinle
Bak bir kez mahcup yüzüme.

Aşk bulutu, çöksün üstümüze
Sırılsıklam olalım, aşktan yana
Aşk şarabından dolsun testimize
Gözlerinden aşk içsem kana kana

Yedi iklimle doğayı sen ördün

Nasıl gittin öyle sessiz sedasız
Ayak seslerini de duyamadım
Aşkın lügâtine baktım vefasız
Bu gidişine bir ad koyamadım

Aşk dilinde bilmem ne denir buna

Sol yanıma kor düştü gözünden
Nasıl bir ateştir gönlümde yanan
Çöle düşürür yürütür izinden
Kalbimdeki aşkın adıdır Canan

Yanağında güller açarsa şayet

Kafkasya'ya giden yol burdan geçer
Kıskanıp boşuna hiç yapmayın hırs
Zevki tanıyan göz burayı seçer
Doğunun en uygar kentidir şu Kars

Karsak Türklerinden alır adını

Pişmanlık saracak dört bir yanını
Gözünden yaşları çok sileceksin
Yakınca nasırlı kalpler canını
Kıymetimi o zaman bileceksin

Aşk mahkemesinde yargılandım da
Aşksızlığa müebbet verdi kader
Sensizlik çöllerinde her adımda
Bir ömür yalnızlığa sürdü kader

Artık gülecek derken kara bahtım

Seherde bağa gam düştü
Bir ah ile yandı güller
Bağban ile dert bölüştü
Mateme boyandı güller

Şarkılar yazıldı lâkin

Öyle koşup durma ardımdan ecel
Uğraşma çektirmem sana ipimi
Yaşamak çok tatlı, hayat ne güzel
Daha erken ölüm, çalma kapımı

Bin umut fidanı ektim yarına