Gece gibi örtüyor her şeyi
tüm duygular silik
bir cisim var yerde
gölgem mi yoksa ben miyim
tek şeyi söyleyip konuşuyor
Cana can katan nefesi
Görür evveli ve ahiri
Ateşlerde gezerken cenneti
Bir kelebek olmadı kaderi
Göremez kimse bendeki seni
Olmasaydın yaratmazdı evreni
Yakamozu âlâdır haktan
Güneştir kızıl dalgalarda boğulan
Hayalinde bekleşir uluyan
Cemîlindir sendeki ulu yan
Hû'ya gitmek ister gelenler Hay'dan
Günü Yusuf'a oldu zindan
Gözlerim sana zincirlensin
Kör olsun ellerim
Felç olsun düşüncelerim
Sende yatalak
Ötenazi hakkım sende kalsın
Yaşamam senden
Dalgalar hırçınca gelip giderken
En mavisindeyim acıların
Ne zaman kurtulmak istesem
İçine bakıyor gözlerimin, mercan gözlerin
Zamansız med-cezir alıyor seni benden
Uzat parmağını da kalbim yarılsın
Mehtabı bırak o bizi seyre dalsın
Uzat ellerini göğsüm yanmasın
Eğer yanacaksa sana dokunmasın.
Ne denize bir yakamoz parıltısı düşer sensiz
Akar sahrada bir serap gibi nazif duygular
Zuhur edemez ay ışığı, hicap eder senden
İhsanın olmasa mehtap bile karanlık
Fehmine sığmaz yaratılanın, alevinden firak
En nadide bahçelerin solmaz baharısın sen.
Sevgili, yokluğun varlığımın ademi
Bakışların sarhoş ediyor bedenimi
Ayrılık düşüncesiyle uyuşuyor beynim
Duruyor, boş geçiyor her şey
Sen doluyorsun katre katre
Ölüyorum, sen oluyorum artık.
Gündüz esen de sensin gece giden de
Biliyorum ama soyleyemiyorum denizin mavilerine
Gece günü örtse de sesler duyuyorum
Değişmeyecek bir şey bilsen de bilmesen de
Işıksız lambaların kararttığı sokakta
Şifahi olanı ipe götüren nazarla
Dön uğultusuzca yüzünü de ağarsın gün
Önünde esen rüzgarda dostluk da var bugün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!