kovulduğum kırları alıp geldim kentinize
bağışlayın başınıza bela öfkemi
orman kalmadı yanacak, biliyorum
ev kalmadı yakılacak ki babam da öldü
biliyorum ama bir bekleyen var gibi orada
o dağları o baharı bekleyen ölümlü gözlerle
gamzeleri olsun geceleri ay doğsun düşüne
balıklar yüzsün içinde karıncalar su içsin
bir dağdan kopsun sularıyla çoğalsın
kim susamışsa aksın onun ağzına kalbine
her sabah yüzünü yıkasın çocukların
kırlardan geçsin sümbüllerle uğrasın
eşgalin dağlara yakıştı adın çocuklara
estin içten sevdin narkırmızı döğüşken
aşkın hüzün ülkesi dedin sürgüne elbet
nevruz ateşiyken 'arkadaşım'ken ölürken
sevdiğimiz şarkılara birağızdan hasret
MERAM
Dert tasa sıralandı dilime gam
Seni yaşamak varken neden bozuldu aram
Yapmadim yanlış işlemedim haram
Dert bu gözlerimden kalbime ikram
Çaresizdi gece caresiz sözcükler demir parmaklıklar arkasindan uzatıpta elini dokunamamakti
Bir engel vardı aramızda adını 'sen koyduğum
Bu kimi zaman demirdendi kimi zaman buzdan bazende adım ve acidan, ama adı hep aynıydı, bir engel vardı aramızda adını 'sen koyduğum
Sokağın bir ayrı soğukta bu gece, basamiyordum yerlere dokunamiyordum duvarlarına yalin ayak çıplak ellerim Üşüyordu. Sokağın buzdandi bu gece, soguk ısırmalari ve kangırene çalan ten rengimle buzdandi her sey, buzdan acı. Evet bir engel vardı aramızda adını 'sen koyduğum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!