DİYABAKIR MEMLEKETİM
Bak güzelim budur memleketim
Budur benim kentim
Burda doğdum büyüdüm
Emekledim yürüdüm
DİYARBAKIR NARLIKTIR HANIMCAN
Diyarbakır narlıktır güzellik bir varlıktır
Başın dara düşerse nabal boynan çağırttır
Aşağıdan geliyor hanımcan oy hanımcan
DÖN ARTIK SEVGİLİM
Saçlarım ağardı senin yüzünden
Hep yaşlar aktı şu gözlerimden
Her gün ölüyorum ben hasretinden
Yeter çektiklerim sevgilim yeter
DAYANAMAM BEN
Anladım sensiz geçmiyor günler
Sen olmayınca yaşam anlamsız
Yalvarırım Tanrım kavuştur bizi
Bu ayrılığa ğayrı dayanamam ben
DERT ORTAĞIM SAZIM
Gurbet elden sılaya bir mektup yazdım
Ne bir cevap geldi nede bir haber
Diyar diyar köy kent dolaştık durduk
Can yoldaşım arkadaşım sazım ile beraber
Mecnun Leyla için düşmüş çöllere
Bülbül aşık olmuş gonca güllere
Ben sevda yüzünden düştüm dillere
Halimden anlayan dost bulamadım
SON GÜNÜM
Bu gece efkarlıyım canım çok sıkılıyor
Ben onu deli gibi oysa beni sevmiyor
İçip içip unutmak unutmak istiyorum
Yaşayan ölü gibi sonumu bekliyorum
TİYATRO
Dünya bir tiyatro misali
İnsanlar aktör ve aktrist
Kimi gün komedi oynanır bu sahnede
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!