Altmışında bir NİNEYİM.
Okumayı ne bileyim.
Bu cümleyi demeyerek.
Okumaya geçiverdim.
Ben bir kara cahilidim.
Önden giden bir atlıydı
Biliyorsun o TATLIy’dı
Sevgisini bir kattıydı.
Hizmet için göçen insan
Adem Tatlı öğretmenim
Mehmet'inle Hediş'in babasını görmeden
O kalbinde o sevgiyi sunmadan
Babasından o gülüşü görmeden
GÖÇMEK var mıydı yar gönlümde can BABAM
Her balanın ölümüyle ne acılar çekersin
Babacığım canım babam
Sensizliğe nasıl yanam
Sensiz olan bu dünyada
Geçmiyorki biran zaman
Babasızlık ne zor imiş
Köyüm sana hep muhtaçtır
Susuz kalmış bir kıraçtır
Bu kıraçta bir gül açtır
Benim canım öğretmenim
Senin ile ben hep güldüm
Deri ile hisseden
Göreviyle mesteden
Almayan varmıdır
Bu sunduğu hisseden
Organlarım bir lutüftur
İnançsıza bir atıftır
Daha da inanmazsa
Bu nasıl kaçıştır.
İnandım inanıyom.
Çok şükür buna diyom.
Şayet organım olmasaydı.
Nasıl yaşardım diyom.
Gözü ile göreni
Kulak ile duyanı
İnkar eder miyim
Hizmet eden organı
Mevlanın donattığı
Yaşam için var ettiği
Yarı yolda bırakır mı
Kulu için var ettiği
Çelik’im şükrediyor
Organlarım hep var diyor
Organ eksik olsa dahi
Şükrederim her an diyor
Yüzündeki o vakarlı o duruşun bir ardı.
Beni sevmen bu ÇELİK'e manevi bir kardı.
Şükür olsun YARADAN öyle güzel bir yardı.
Seni bana tanıtan bu çiftimiz bir ardı
Bilir misin giyintinle öyle narin bir KULDUN.
Askerliği KARKARMIŞ'ta yaparsın
Komutanın bir emriyle koşarsın
Can VATANIM diyerek coşarsın
KARKAMIŞ'ta asker olan MEMED'İM
Güzeller içerridinde bir GÜVEN vardı.
O bir muhteşem o ne güzel yardı.
Yaradan yaratmışkı bir yaradılanı.
Yaradılanda o biircik GÜVEN'di
Düğüne gidiş gibi olmalıdır bu hayatı bitirmek.
Ahireti alemde göreceksin iyi amel getirmek
ÖLÜM ÖLÜM diyerek ölümü özlemek.
Çelik'in hayalidir PEYGAMBERİ düşlemek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!