Ey peki neden gülmüyor ki
gıdıkladığın küçük köpek.
Bak parmaklarımı yalıyor,
Yüreği küçücük mutlu...
Biraz da hüzünlü.
Bende onu güldüremediğim için hüzünlüyüm.
Kaygılı bilinci tozlu raflarda saklanmış
Duru, saf, katkısız bir titizlikti düşler
Kestane asmış saçlarında, her ciçek açtığında tenin kokar...
Deniz gömdüğün gözlerinde varolur barış,
Endamı dik dağlara kafa tutmuş, uyumlu
Diyorsun ki ruhunda derin yaralar açılmış,
Yaralarına şifa olabilecek takatim yok,
Derinliklerinle, omuzuma başını
yasladığın o sessiz,
Düşlerinden küstürülmüş, ruhu yosun tutmuş, yüreği acıtılmış, hırçınlaştığında boğabilecek, kaya kütlesiyim.
Kavruk esmer sözler biriktiriyorum
Çatlamış nasırlı avuçlarımda
Bana bakan gülen yüzümdün,
hayra yorarım belkide
Tatlı bir edadan olağanüstü heybet bekliyorum çoğu zaman,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!