Mehmet Can Karagöz Şiirleri - Şair Mehme ...

Sen sabah güneşin doğuşunu beklerken dudakları öpülesi bir kadınsın aslında. Kelimelerin kafiyesiz kaldığı yerdeyiz, Kalbin!

Ben gün doğumunda ki bulutları izlerken seni dudaklarından on kere öptüm bile, şimdi yalnızlığıma bir şarap ile devam edeceğim, nerede mi?
Bizim ismimizin yazılı olduğu bir bankta, ahşap olan bankta, her yudumda ise seni hatırlayacağım, ağaçların esintisinde, dudaklarından çıkan seslerde, saçlarının arasında bile.

Sadece söz konusu sen olduğunda seni unutmak içten bile değil, şimdi hatırlıyorum da sana yazdığım aşk mektupları;

Bir kez koyuyorum hayatıma eşsiz vücudunu,
bir dirhem gözlerini. Oysa sana dokunsam yanacakmışım, Tanrı affetsin, vücudunu karış karış ölçmüş'tüm.
Bir kez daha öpmüştüm kesilmeyen çeşmelerinden,
biraz daha günahtı dokunduğum yerler,
aslı olmayan ruhundan öpmüştüm satılmış, Tanrısız
.

İzmit’in istasyonunda bir tren bekliyorum
Üstünde beyaz bir boya altında mavi şeritler.
Ellerimde bir soğukluk var anlamam bilmem,
Sana geleceğimden mi bu soğukluk, beklide.

Bir tren bekliyorum Mavi Şeritli bir tren.

Bir bekleyişin anlamı, ölümün bazen de sevdanın beklemesidir. İkisini birbirinden ayıran şey sadece insandır.

Kalbi saf ve üryan olan bir insan anlayabilir aşkı, ölümü ise sadece yaşamış olan bir insan bile anlayabilir.

Aslında bunca şeye ne gerek duyar dünya, ben mesela ölümü merak bile etmiyorum, aşk olmadığı sürece. Bazen şairler, yazarlar aşkın bir bekleyiş ya da sınav olduğunu söylerler haksız da sayılmazlar bir yere kadar,
bana göre aşk bir ölümdür, ölümden kast ettiğimde ruhun bedenden çıkması falan da değil ha ! Baya sevmek, mesela sevdim mi iyi sevmeli adam kadını, bağrına basmalı gerekirse ölüp dirilmeli bir kadın için. Mezara çiçek taşır gibi çiçekler taşımalı (mesela yani). Aldanmayın benim saf ve temiz sözlerime ben aşkı yaşayamadım hiçbir zaman, sadece burnumda tüten sevdasını yaşattım içimde, benimde aşkım ulaşamamak ölümden ziyade.