Çökmüş karabulutlar
kömür rengi şehrin sularına.
Kurşun misali deliyor yağmur gökyüzünü.
Sanki arslan kükrüyor sahradan.
Yer yer taşıyor rüzgar gürültüsünü.
Saçları, güllerden sanki güldeste.
Es deli rüzgâr, es zülfüne, es de,
Dolsun göğsüme kokusu, tek nefeste.
Gönlümün odalarında çalıyor,
Bir mahur beste.
Bu kadar değerli ve hatırı sayılır bir şairi tanıdığım için sevinç duymaktayım.