Mehmet Çalık Şiirleri - Şair Mehmet Çalık

Bir soluklandın da gölgemde
Tüm yapraklarımı döktün

Sen gidince
Çok üşüdüm

bakışların değil
kelimelerin gücenikliğinde konakladım
ilk yazdı,erguvan çiçekleri açmıştı yalnızlığım
çil çil yıldızlar ışımıştı alnımda
yıllar sonra bir daha öpülesi olmuştu.

Ayrık otu
Önce
Bir götlük
Yer istemişte
Sonra
Tüm diğer otları

Hoş geldiniz
Bohçanız dolu dolu geldiniz
Yağmur kokulu sohbetler
Ay ışığı hüzünler getirdiniz
Yalnızdınız yalnızdınız
Onun için geldiniz

Ormanda yalnız bir ağaç
Ağaçta yalnız bir yaprak
Yaprakta yalnız bir yeşil

Mecnun gibi aşıkmısın
Ne güzel ne güzel

Evleniyomusunuz
Eyvah ayvah
Aşk yine firarda

sevgilim
doldur memelerini ağzıma
ömürlük bir konak aç sıcaklığında
kucaksız kaldı çocukluğum...

artık o gün

Üşüdü
Anız kokusu
Serçelerin soluklarında...

Yollar hangi mevsiminde umudun? Kim düşürmüş örselenmiş
bir yüreği köşe başına? Kanatıyor beni yürüdüğüm her sevda.

Uzaklardan
Rüzgar saçlı kızın
Talan edilmiş topraklarından
Umutlar gönder diyorsun
Bilirsem diyorsun
Bilirsem beni unuttuğunu

Her şey
Bombok olsada
Sevgiliden
Yağmur kokulu
Bir merhaba
Adamı kördüğümle