Kahramanlık mış
(Daha Nice 30 Ağustoslara)
Ta ezelde,bir Türk,kendi kendine sorar,
Acep Tanrı beni ne için yaratmış ki ?
O,gaipten şöyle bir ses hissedeler,
Senin vazifen kahramanlık der.
Kalemlerim çeşit,çeşit renklerde,
Dolma kalem kurşun kalem tükenmez,
Sadık
Karanfilin Alı Var
(Türkü)
Karafilin alı var,
Ince narin eli var,
Kızlar kalbimi dinler,
Karanfilin Alı Var
(Türkü)
Karafilin alı var,
Ince narin eli var,
Kızlar kalbimi dinler,
Kar'in Yararları
Yıllardır, yagmiyor kar, der dururduk,
Bu kış beyaz nimetle doldu her taraf,
Ilerki günlerimizde göreceğiz,
Beklenen bu Nur,un semeresini . ..
_______________
Bahçemde bir kavak ağacım vardı,
Kökleri, ırmağa kadar uzanırdı,
Boyu,çevre dağlarla yarışırdı,
Meltemi çok sever hemen salınırdı.
Alıyorum resimleri elime ,
Bazen teselli ediyorlar beni ,
Bazen kafam gidiyor yadeline,
Oralarda kimse bilmez derdimi.
Gençlikte hayalim, ukde beynimde,
Yaşıyor ümidim, halen içimde
Yaşam sevinciyse, bahar biçimde,
Yitirmedim saygımı yaradana, ben.
Zaman akmaz görünen ulu bir nehir.
Kimse Boş Durmuyor ,
Insan oğlunun çok meşgalesi var,
Canlı varlıklar doğuyor ölüyor,
Herkesin bır başka meşgalesi var,
kasabadır.Arasira köyden kasabaya inerim.Kasabada kütüphane diye küçük bir kitaplık bulunmaktadır.icinde toplam beş altı kitap var.
Ben kasabaya her inisimde oraya uğrar bu kitapları




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!