Sadece ağlamak istiyorum sensizliğe,
Sadece kapatmak istiyorum gözlerimi senin hayalinle.
Susmak çok zor geldi.
Belki konuşacak cümleler bitirdi beni.
Bu kadar ayrılık yetmez mi?
Sen ayrı gece de ben ayrı gündüz de iken
Ne gerek var ki seni düşünmeye
Zamanımı sana harcamayacağımı bilebile
Bekliyorsun hala beni
Belki geri dönerim diye.
Solmuş artık gözlerin
Tükenmişsin... Bu son sözcüklerin.
Bu ne alışıldık cümleler,
büyük harfle başlayıp,
küçük harfle noktalanabilen.
bu ne geçmez zaman,
dona kalmış akrep ile yelkovan.
ne içten bir cümle:
Yaklaştık yine gece yarılarına
Kaybolacağız uçsuz bucaksız yarınlarda.
Sana ulaşmam için bir çift el,
İki tatlı sözün yeter
Elinden geleni yap sen
Bir adım at,
Hiçbir anlam ifade etmiyor artık hayat
Ağır geliyor bazen nefes almak...
Hani bazı insanlar vardır,
Gülmüş olmak için güler,
Yaşamış olmak için yaşarlar ya,
Herkes bilir aslında ne olduğunu,
Yanlış yaptım diye düşündün belki
Açmamalıydım konuyu diye az yemedin kendini.
Yapma böyle hayat bu...
Bazen mutlu olmak için arkada kırgınlıklar bırakmak gerekebilir
Ama sakın kendine yüklenme
Olacağı varmış oldu de.
Nasıl yazdım bilmiyorum ama,
Söylemek istiyordum sana.
İçimde yaşarım,
Belki dayanırım dedim,
Olmadı...
Olmuyor...
Çocuktuk daha o zamanlar
Ne sen bilirdin mehtapta dans edeceğimizi
Ne de ben söyleyebilirdim, ilk şarkımızın baştan sona sözlerini
İşte... böyle bir aşktı bizimkisi.
İlerledikçe zaman
Ne yaptın bana?
Yaşıyor muyum? öldüm mü?
Belli değil...
Nedir bu içimdeki sıcaklık?
Neden içim kıpır kıpır?
Kalbim niye bu kadar hızlı çarpıyor?
Sakın görmedim deme bana,
inanırım sana.
sonsuzlukta yolculuk yapan ben,
karanlıkların içinde ışık gibi parlayan sen.
ne bitmez yolmuş bu,
ne ürkütücü karanlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!