Sensiz yaşamak ölümden beter,
Ha yoksun ha ölmüşüm ne fark eder.
Senin olmadığın hayatı bu gönül neyler,
Ha yoksun ha ölmüşüm ne fark eder...
Sensiz yaşamanın bir anlamı olmaz,
Bir gece daha bitmek üzere,
Güneş ışıklarını güne vuracak birazdan.
Tıpkı dün olduğu gibi.
Ve ben yine senli rüyalardan,
Sensizliğe uyanmak
Zorunda kalacağım.
Dün gece ansızın uykudan uyandım,
O mahmur gözlerimle etrafıma bakındım,
Yarım açık gözlerleyine seni aradım,
Yine yoktun yanımda vefasız nerelerdesin..
Kapatmadım kapıyı,camları açık tuttum,
Sabah olup güneşin ilk ışıkları,
Süzülürken perdelerin arasından odama,
Bir burukluk yaşarım,yüreğim acır.
Sen yokken yanımda,
Benden kilometrelerce uzaktayken!
Yüreğim karanlıklar içinde kalmışken,
Sen yanımdayken hep gülerdim ben
Yüzümde güler'di,yüreğimde.
Dert,sıkıntı,nedir bilmezdim,
Gözyaşı dökmezdim hiç.
Sende benimle gülerdin,gözlerin gülerdi.
Mutlu olurduk ikimizde,çocuklar gibi şendik.
Dün gece
Aşkımın sahil kenarında oturup,
Gökyüzünün o deniz maviliğini seyre koyulmuştum..
İnci tanesi gibi parlayan yıldızları seyrederken,
Birden gözlerin geldi aklıma.
Gözlerin seninle tanıştığımız gün,
Özleminle alevalev yanıyor yüreğim,
Nisan yağmurları bile söndüremiyor,
İçimde gitgide büyüyen bu yangını.
Seni deli gibi severken,
Hasretine katlanmak,
Sensizliğe alışmak çok zor.
Çakıl taşları toplardık,
Çocukluğumuzun tomurcuk yıllarında,
Bilyeler,gazoz kapakları.
Hayaller biriktirirdik,
Saman kağıdına basılmış gazete kağıtlarından,
Ve uçurtma yapar gökyüzüne salardık..
Bugünde sabah oldu,
Tıpkı dün ve
Ondan önceki günlerde olduğu gibi,
Yine güneşin,
Dünya'yı aydınlatan ışıklarını,
Ve yine bir sabahı daha
Mehtaplı gecelerin
Gamlı yıldızlarından akıp bsana geldim,
Uzat elini ey deniz kızı..
Ben gökyüzünden sana bakarken
Sen altın sarısı saçlarınla,
Bir yakamoz ışıltısı içinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!