Aciz ve acı bir kavram insan,
Duyarsız ve umarsız olmak gerektiren,
Gülmeyen ve sevmeyen,
Öfkelenen ve nefret eden.
Sen insan değilsin dedi,
Külfet dolu ciğerlerim,
Her nefes canım yakar,
Bir hayal dert olur,
Kor kor içim yakar.
Ben deli divaneyim,
Göğsümün solunda bir acı,
Beynimde pranga sancı,
Bedenim mapus tacı,
Gözleri merminin zaçı.
Havvayla Ademden beri aynı yazgı,
Ruhu şad otağı uçmağ olsun,
Pir-i Türk şu Gazi var olsun,
Kılıcı keskin ruhu berhudar olsun,
Mavi gözler Tanrı’nın sevgilisi olsun.
Ölüm olsun sevgi dolsun,
Ödüm kopuyor,
Bir barda ya da bir kafede,
Yalnızlar dolu kaldırımlarda,
Seni görürsem diye.
Ödüm kopuyor,
Veda ederken aciz hislerle Şehr-i Keder’e,
Yürekler cayır cayır yanıyor,
İnce bir çığlık sesi kulakları zehirliyor,
Vakit geldi,biliyorum.
Sevdiğim her şeyi son kez görürcesine,
Bir kuşun kırık kanadı,düşen bir martı,
Acı çeken bir baba,ötekileştirilen çocuklar,
Bunca kötülükten doğan;gülümser papatyalar,
Mahur bir besteyi saklarlar.
Gözlerin çalarken bir güneş parıltısında elaya,
Zahit bizi tan eyledi,
Karlar yağdı hanemi kor eyledi,
Mevsim güze meyledi,
Bir aşk gecemi günümü mahveyledi.
Haydutlar yollara zapt eyledi,
Şiir bir filmin en acıklı sahnesi,
Ve hüzün vezninde bir hüzzam makamı bestesi,
Ahenk ve musiki asıl etkisi,
İmge ve çağrışım altın tepsisi.
Biraz da uşşak makamı bestesi gibi,
Üşüyorum,
Üşüyorum ulan işte üşüyorum,
Ayıp mı saklamalı mı ?
Değildir iddia ediyorum.
Zati bir ılıcak,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!