Biliyorum hayallerinin peşinden koşuyorsun
Ve hiç bırakmayacağına inanıyorum
Biliyorsun bu dünyanın yalan olduğunu
Kimse kimsenin umrunda olmadığını
İleride de kimse seni önemsemeyecek
Ben, başkasının derdine üzülürdüm, sanki kendi derdim gibi
Başkasının sevincine ise kendi sevincim derdim
Dünyada birisi öldüğünde ağlardım, sanki ben ölmüşüm gibi
Allah'ın verdiği canı, Allah alır derdim
İnsanlar nasıl bu kadar kolay, canlara kıyar ki
Sonbahar bitti kış geldi ayaz geldi kar geldi
Ama bir sen gelmedin
Kış mevsiminde kara benzetirdim seni
Kendimi ise masum ,hevesli küçük bir çocuğa
Yağarken heveslendirirdin beni mutlu olurdum
Ama ardından yağmur yağardı
Boşluktayım, kimse yok yanımda
Duvarlarla muhabbet ediyorum
Çoğu kişiden iyi, konuşmuyorda kırmıyorda
Beni dinlediğini biliyorum, bazıları dinlemiyorda
Öyle bir boşluktayım ki, uzay boşluğu yanında zerre
Yeni bir sınıfa geldim
Bir silgim vardı birde kalemim
Çalışıp kazanmaktı temennim
Tükenmez kalemle yazdım, silemedim
Yeni bir okula geldim
Baharın son ayları, son günleri ki
Ağaçlar meyve veriyor, ağacım değil
Etrafı kayalarla dolu bir ağaç nasıl yaşar ki
Topraklar ekilmiş, toprağım değil
Artık kuraklaşıyorum, biçmesen de olur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!