Ne zaman kapatsam gozlerimi, ulasmak icin hayalime
Engel olur, kocaman karanlik bir girdap ayalime
Iste o zaman dolar dokulen inci taneleri batyalime
Agladikca katmerlesir izdirabim, vah ki ne vah benim halime
Nice misralar dizsem, ne anlami varki sensiz
Upuzun, issiz, kimsesiz yollar
Vakit sonbahar, aylarsa birbirini kollar
Sukut etmis beser,kusmus sanirsin arzla
Takatsiz kalmis mahluk, halbuki ne fark var yazla
Uzaktan belirmis toz bulutu, kavusmus semavatla arz
Gözler yaşla dolar, kalpler hüzün, bu bambaşka bir ayrılık acısi
Sallanır eller geriden, rüzgarda kavak misali, gidenlerin her birisi birer yürek yarısı
Neden hüzne gark oldun, kutlu kadın mehmetin anası
Doldu taştı oysa şerefle, şanla mehmetin hanesi
Ah evladım! Sanma ki, o akanlar hüzün gözyaşlaridir,
Kaybolmuslugun icerisinde erimek nedir bilir misin?
Duygular neden manasini yitirmis lugatinda
Sensizligin ruzgarinda kalkan toz bulutu kime benzer benden baska?
Ahh yar; manasiz kildin onca yasanmisliklari
Simdi savrulurken sabah ruzgarinda ordan oraya
Neden hatirlamazsin, bunca zaman oldu
Sensizlikten kifayetsiz kaldi, turabda guller soldu
Maziye gem vurdun, umudumuz talan oldu
Masuk sensiz, sen sessiz, mesafeler yalan oldu
Gecer sandim, gecmez gecelerde seni andim
Ne zaman öğrendim ki ben senden sevilmeyi
Kalbim hep buruk bekledim kapına serilmeyi
Umursadım mı sanıyorsun fütursuzca yerilmeyi
Değişen sadece umutlarım oldu bekliyor toprağa verilmeyi
Bir mevsim oldum senin için adı sonbahar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!