Yalnız seni değil kendimi de
Ümidimi gelecek günlerimi de
Gönlüme sığmayan sevgimi de
Bak sonunda kaybettim
Şimdi derbeder halimle
Birbirimizi öyle bir sevelim ki
Kuşatsın aşk bedenimizi çepeçevre
Gönlümüze öyle bir his dolsun ki
Kesilsin nefesimiz uçalım göklere
Sanki kızların kalbi taştan
Hep kaçıyorlar sevgiden aşktan
Seviyorum diyerek düşersen peşine
Anadan doğduğuna ettiriyorlar pişman
Giyinip kuşanıp geçerler yoldan
Hayat bazen inişli bazen yokuşludur
Hayat bazen yüzüne gülerse
Çok geçmez sırtından vurur
Hayat her daim sevmeyi sevdirir
Yüreğin aşka hasret durur
Gel de bitsin bu hasretim
Gel de bitsin bu özlemim
Döndüğüne pişman olman
İçin rahat etsin
Kimse bakmaz gözünün yaşına
Şunu bil ki acımasızdır hayat
Düşersen bir kötü yola
İçine çeker acımasız hayat
Kahredersin biran doğduğuna
Boğdun beni en derin acılarla
Kesildi nefesim sanki taş düştü bağrıma
Her günümde öldürdün beni
Daha affetmem seni asla
Seni sevdiğime bin pişmanım
Seninle geçen o günleri
Şimdiden özler oldum
El ele gezdiğimiz o yerleri
Şimdiden arar oldum
Hasretin çekilmez bir sancı
Her gün aklımda bir sen varsın
Ne yapsam ne etsem unutamadım
Ben sana muhtaç bir insanım
Gecikmeden dön asil kanlım
Kış gelir doğa örtünür beyaza
Yavaş yavaş erir toprak kanar suya
Bir coşku bir serinlik verir
Bahar ayı yaklaştıkça
Cıvıl cıvıl kuşlar ötüşür durur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!