Kardaşım Mehmet Baki’den borç para bulması için istekte bulundum. O’da “olur gel bulak” dedi. Gittim Hassa’ya meğer borç verecek adamla müşavereli anlaşma yapmışlar. Bunu anladım, onun üzerine söyledim.
MEHMET BAKİ’YE SİTEM
Sen gibi sevdiğim yoktu Dünyada
Mağrurmusun yoksa bu iltifata
Çok sever, sayardım candan ziyade
Boşuna ikrarın güttüm kardaşım.
Kestin umudumu dara astırdın
Konuşmama hal koymadın bastırdın
Ne kız verdin, ne düğürçü küstürdün
Elim bomboş yolcu ettin kardaşım.
Halil Korkmaz inkar etti
Bu destanım kızartmalı yüzünü
Mahçup olup, kül ettiniz özümü
Beni beş paraya sattın kardaşım.
Olup bitenleri başladım derce
Aşıklar çok ince, düşünür bence
Derdimin dermanı yaradan anca
Hepinizin dadın dattım kardaşım.
Bu destanı böyle yazarken sana
Öperim elini gücenme bana
Ahirette şefaat edemem sana
Çok zoruma gitti bittim kardaşım.
İnsanlık Dünyada her şeyden yüce
İtimatmı etmedin olacak borca
Sabahlar olmadı bana o gece
Belki sen kaygısız yattın kardaşım.
SEFİL AHMED derki içerim coştu
Bu yoksulluk, bu yıl yarımı açtı
Bin yılın bir başı, bir işim düştü
Niye beni baştan attın kardaşım.
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 21:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!