Ne güzeldi Ya Rabbim bir zamanlar günlerim
Geride kaldı şimdi kimisi yok o sevdiklerim
Hele içlerinde birde gönül yarası vardı
Ömrüm boyu ateşi meşale gibi yandı
Bazen dalıp giderim kendimi unuturum
Deli gibi aşık olmuştum sana
Unutamadığım çeşme sahillerinde
Hatırlarım bir kazak bağlıydı o incecik belinde
Fırtınalar kopmuştu şu sakin yüreğimde
Anlamıştım bu sevda beni yakar kavurur
Dışım sessiz ve sakin, fırtınalar içimde
Sevda varsa dünyada neden acı biçimde
Her sırrın cevabı var kelimeler içinde
O sırra vakıf olan acep hangi biçimde
Işığa baktığımda karanlıklar göründü
Otuz sene bir fiil dört duvar arasında
O sevdan hala saklı gönlümün yarasında
Ne çare bulabildim nede unutabildim
Ben sonunda kadere boyun eğdim yenildim
Bir zamanlar O da beni deli gibi sevmişti
Yeter artık içimdeki fırtınalar durulsun
Acı çeken gönüllere bir mahkeme kurulsun
Böyle olmaz Ya Rabbim karşılıklı sorulsun
Bu acıyı o verdi neden bir ben çekeyim
Hançer girmiş gönlüme ne yapsam da çıkmıyor
Hani bitmeyecekti bizim büyük aşkımız
Ömür boyu sürecek efsane olacaktı
Dünyada aşk yoktur yalandır diyen
Sevdasız gönüllerde ebedi kalacaktı
Şimdi artık sende yıktın dünyamı
Bir insanın çizilmiştir yaradan‘dan kaderi
Hikmetine sual olmaz vardır mutlak sebebi
Çok ararsın zor bulursun gidip de gelmeyeni
Seni bilmem ben sevmem insanı sevmeyeni
Dünya boştur diyorlar ben şaşarım aklına
Aşkını şarkılara,ismini mezar taşıma yazdım
Kavuşmam mümkün değil mezar yerimi kazdım
Gömdüm seni içime kimse alamaz benden
Tanrım hesap sormasın böyle büyük sevenden
Sen kalbimde ruhumda hep benimlesin,varsın
Şimdi artık ey gönlüm ağlamanın zamanı
Çileler bile bir hoş,o yar bilmez amanı
Ağla gönlüm,söyle dilim,yaz elim
Senden geldi ne diyeyim buda benim kaderim
Gönlümdeki o aşkın dilimde zehir olsun
Gönlüm yine karardı fırtınalar kopacak
Yardan bir haber var mı diye bana soracak
Ben unuttum sende unut diyemem
Çünkü bir nehir gibi ha taştı ha taşacak
Kopup gidecek yine aşılmayan dağlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!