Mehmet Ayhan Günaydın Şiirleri - Şair Me ...

SANA GELDİM

Sana geldim, Sana geldim.
Seni bildim, Sana geldim.
Günahım çok, sevabım yok.
Büyüksün Sen, Keremin çok.

SEVGİLİLERİME…

(Eşime, Yavrularıma.
Ebeveynlerime, Milletime.
Bayrağıma, Vatanıma.
Kardeşlerime, Dostlarıma.

Secdedeyken alnımız, zulmetteyiz hepimiz!
Peki neden bu halde, peki niçin böyleyiz! ?
Maide’de elli dört, Nisa; ayet, yetmiş beş! !
Ondan sebeb bu halde ondan sebeb böyleyiz! ! ! .

M. Ayhan Günaydın

Zalimler bir olup ezerken insaniyeti
Çizmesi altındayken İslam memleketleri
Ve kuşatılırken hile ile diğer yandan
İslam’ın son sancaktarı Yüce Türk Milleti

Bugün zulme direnmeyen büyükler,

SİN KAF

Oturdum yine bu sabah,
Yine başımı ellerimin arasına alarak.

Oturdum düşündüm yine,

SIR

Dünya dediğin, bir küre.
Kainatta, bir zerre.
Gizlenilen sırra bak,
İnsansa; kainatı taşıyor içinde.

İnce bir yağmur var dışarıda,
Aylardan Nisan.

Çıkıyorum sokağa…

Bir sen yağıyorsun içime,

Doldur saki içelim
Aşk şarabın içelim.
Ser başta olsun, lakin
Biz hep, serhoş gezelim.

M. Ayhan Günaydın

SENSİN BİLDİM

Ne varsa bu şehirde
Kendini bana çeken.
Nedir diye bu yerde
Oturup, düşündüm, ben.

SEVECEĞİM

Yirmimde sevdim seni,
Kırkımda sevmekteyim.
Allah nefes verdikçe de,
Ben devam edeceğim.