Mehmet Ayhan Günaydın Şiirleri - Şair Me ...

İyi Dinle Ey Oğul

Bir zamanlar ülkemde garip bir tür yaşarmış
Türe göre kendisi, pir-ü pakmış, ap akmış
Aslı zifir aslı kir, katran hafif kalırmış
İkna etmiş safları, baş olmayı başarmış

Kıvrandıkça sıkıştı, koşamadı kenefe
Yediği domuz leşi, amel etti kerizi
Yaklaşılmaz yanına, pis kokuyor kefere
Ortalığı batırdı, utanmadı Sarkozi

Carla’dan mı öğrendin, kıvırmayı oyunu

Bizim Ocak’ta

Dünyayı, ukbâyı, arş ile arzı
Öğrettiler bize, Bizim Ocak’ta
Müslüman Türkce, yaşanan tarzı
Bellettiler bize, Bizim Ocak’ta

Öyle böyle değil
Bildiğin gibi değil

Bir aşık,
Bir aşık,
Bir aşık

Beşeri Şaşırttı Beşir

Hele şükür gördük, duyduk bunu da
Yardımcısı dedi, büyük adammış
Yumurtladı en son, Beşir şunu da
Eşkıya cest yapmış, hayrına salmış

Garip milletiz vesselam
Bir araya gelmeyiz
Barış süremiz çeyrek asır
Sonrası…
Birbirimizi yeriz.
Üstümüze oyun kuran,

Ben şehr-i İstanbul’um,
Her devrin incisiyim.
Gözdesiydim alemin,
Bugün yine gözdeyim.

Kaç şehir var ki söyle,

Çıkıp şöyle seyrettim, memleketin halini
Aç yatarken garip, fındık kırıyor zengini
Müslümandan vazgeçtim, bu nasıl insanlıktır
Aç varken ülkede, hiç keyf edilebilir mi?

M. Ayhan Günaydın

Efendim!

Senden başka kimseye, diyemedim demedim,
Senden başka kimseye, ben efendim demedim.

Yalnız sana Efendim, deyip de boyun eğdim

‘Borç yiğidin kamçısıdır’

Öyle demiş eskiler.

Bir bildikleri vardır