Mehmet Atıcı Şiirleri - Şair Mehmet Atıcı

Patlamak üzere olan yanardağ gibiyim
Lavları kor alevle bekleyen ve sabreden
İçimi kemiren onca dert varken ve sen
Ve sen ruhumun açmamış gonca gülü
Bana güç veren, huzur veren çiçeğim

Bekliyorum namlunun ucunda
Bir mermi gibi düşlerimde seni
İçime zerk ettin tek atışta sanki
Hissettim ılık ılık aşkını ve seni

Şimdi ben sürekli aşkına açım

Bütün arzuların şekillenmiş gülüşünde
Kalp atışların raks ediyor inan yüzünde
Dünyayı seyrediyorum buğulu gözlerinde
Öyle şeyler anlatıyor ki bitmeyen sözlerle

Ellerini tuttuğumda yüreğin avuçlarımda

Gönül ne derse çok güzel eyler
Ömrün benimle geçsin deseler
Narin yarim bana aşkını gönder
Ümitlerim benden sana bi haber
Lakin oldun kalbime ana arter

Sarıldım sana gidecek yer bulamıyorum
Sen yoksan ben hiç bir tat alamıyorum
Önüm derya, dalayım ama dalamıyorum
Her şey seninle güzel yalnız kalamıyorum

Yaşama hırsı, aşk, ihtiras ve tutku sel gibi

Kulun tanrıya yakardığı gibi seviyorum
Aşk dedikleri olgu ile sana tapıyorum
Lakin ben sokakları sensiz yürüyorum
Bilmelisin ki bizi hep hayra yoruyorum
İnan bana sevgilim seni çok istiyorum
Maziye bakmadan kollarına koşuyorum

Şu an masada ben yokum yanında
İçtiğin şarapta daima beni hatırla
Yalnız atan kalbimi sensiz durdurma
Lütfen seni gören gözlerimi kapama

İsmin yazılmış kalbime sensizlik ziyan
Nasıl desem ki sen yazılmış bir roman
Eğer sen yoksan hayat saçma sapan
Sen bana verilen en güzel armağan

Sabahları merhaba demen yeter bana
Geceleri nefesin uykumda, derin bir rüya
Kokun sinmiş inan her yanıma, yatağıma
Bana olan aşkın ve sevgin her satırımda

Bakma bana öyle, bağlıyım ruhen sana

Sana olan uzaklığım yüreğimi uyuşturuyor
Şu an yanımda olmayışın ise donduruyor
Sana sarılamazsam tenim karıncalanıyor
Kapattım gözlerimi inan sensiz olmuyor
Çok özledim seni gel artık sar bedenimi