Mehmet Araf Şiirleri - Şair Mehmet Araf

Mehmet Araf

nietzsche haklıydı pandora
umut en kötüsüydü
açma dedim kutuyu
döktün saçtın ne warsa..
.........

Devamını Oku
Mehmet Araf

kaderim ellerinde yazılıyorken
sen kendi kaderini yazmaya başlıyordun
göz göre göre
dağıttın,
paramparça ettin herşeyi
bile bile

Devamını Oku
Mehmet Araf

benim olan hiçbirşeyin
bende olmadığı bir yalnızlık
sen beni haketmiyordun
bende seni
onca yıl sonra anladık bunu
yüreğim hiroşima

Devamını Oku
Mehmet Araf

ey sen gelmiş geçmeyen
aşkın yeryüzünde vücut bulmuş son timsali
sırf sen beni sevme diye
sevicem seni
zor anlatmak sana
uçsuz bucaksız bu sevdayı

Devamını Oku
Mehmet Araf

karabasan..
kaderimin gün yüzüne çıkmış son şekli..
kapkaranlık bir kuyu
düşmeden çıkış yok orası kesin
lakin kuyunun dibi yok! !

Devamını Oku
Mehmet Araf

senin
aramızdaki suçluyu aradığın saatlerde
ben seni aramakla meşguldüm
birbirimizi bulamıyorduk

Devamını Oku
Mehmet Araf

belirsiz integral
konumundayken sen
bütün günahlarımın
bedeli oluyordun! !
tedavisi
henüz keşfedilememiş

Devamını Oku
Mehmet Araf

sorun yalnızlık değil

sallama çayı sevmiyorum

hepsi bu..

Devamını Oku
Mehmet Araf

içimde yazdan kalma korkular..
neonlar altında
kırmızı ve mavi
yanındaydım
seni ne kadar çok sevdiğim
her halimden dökülüyordu

Devamını Oku
Mehmet Araf

yaralarını kapatmaktı
bugüne değin
yapıp ettiklerin
oysa
ne cesaretin wardı
ne de benli yarınların

Devamını Oku