MEHMET AMCA…
Halkına adamışsın kırk yıllık emeğini,
Her sofrada dostlarla paylaştın ekmeğini,
Duyunca çok üzüldük çekip gideceğini,
Emeklimi oluyon EFSANE mehmet amca.
Giden evrak seninle neşesini bulurdu,
Sen kapıdan girince herkes mutlu olurdu,
Yaptığın iyilikler dillerde dolanırdı,
Emeklimi oluyon EFSANE mehmet amca.
Gösterdiğin zerafet unutulmaz istesekte,
Kaç insan yetiştirdin sen bu meslekte,
Seni çok severiz bazılarını sevmesekte,
Emeklimi oluyon EFSANE mehmet amca.
Nasihatin şifreli çözemedim birini,
İnsan kaybedince anlarmış değerini,
Sana olan saygımdan öperim ellerini,
Emeklimi oluyon EFSANE mehmet amca.
Kimin derdi olursa ulaşırsın bilirim,
Son günlerde bir derdin var görürüm,
Sen iste uğruna canımı bile veririm,
Emeklimi oluyon EFSANE mehmet amca.
Bursanın neyi meşhur şeftali kestanesi,
Çevremizde var mı senin gibi bir tanesi,
Sen ki kurumun yaşayan efsanesi,
Emeklimi oluyon EFSANE mehmet amca.
SUSKUN ADAM (14.03.2017)
M.ARAS
Kayıt Tarihi : 26.7.2017 16:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aras](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/26/mehmet-amca-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!