Yağmur damlaları vururken cama
Hayalin geldi soğuk odama sensiz
Seni, senle yaşamak istiyorum, hayalinle değil
Gerçi hayallerimde cansız ve soğuk
Hayallerimde bile seni yaşayamıyorum
Gerçek olan nedir? Sen misin? Yaşam mı? Hayal mi?
Aşk yaşanılası en güzel duygu, yegânedir, bulunmazdır.
Aşk basittir; kalp atışın gibi yaşamın gibidir, sana gelirse,
Aşk sana gelirse, o gelendir seni buyur edendir, bulunan değil.
Aşk verilen, hediye edilen duygu değildir.
Aşk layık, olana gelendir.
Aşk sevgi selidir, yaşanması anlaşılması gerekendir.
Gözlerindeki sevgi ile bakan bakışında, kayboldum.
Bülbül dilinde kendimi buldum, yok oldum,
Beline bağladığın kuşakla, gönül yaralarımı bağladın.
Virane, yıkılmış gönül evimi, barınağıma içtenliğinle,
Yuva oldun, sığınılacak liman oldun, dünyam oldun.
Sevgi besleyen kalbinle, sımsıcak aşım oldun, hayat oldun,
Gözlerindeki sevgi ile bakan bakışında, kayboldum.
Bülbül dilinde kendimi buldum, yok oldum,
Beline bağladığın kuşakla, gönül yaralarımı bağladın.
Virane, yıkılmış gönül evimi, barınağıma içtenliğinle,
Yuva oldun, sığınılacak liman oldun, dünyam oldun.
Sevgi besleyen kalbinle, sımsıcak aşım oldun, hayat oldun,
Aşk, hayatın anlamını içine tohumla saklanması
ve geldiği ve bulduğu gönülün, gönül tarlasına ekilen
ve gönül ve göz yaşı ile sulanan ve yeşeren
ve hayata hayat katan ve acısında bile bir sür sonra anlam
ve güzelliklerin çiçek açtığı bir yaşama ve tatma şeklidir.
Ölüm geldiğinde, elinde ne varsa alır.
Malların, evin, araban, eş ve çocukların.
Ölüm alamadığı, en güzel şey nedir?
İbadetin, yetim için gönlünde duyduğun,
Yardım hissi, acıları duyman, iyilik yapman,
İyi olman, iyilikte ilk saflarda, olman,
Yıkılma
Yıkmasın seni,dertler,kederler,umutsuzluklar,elem…
Sabır et bekle,yakındır arkasındadır umut ve şifası
Dimdik dur, yıkılma bekle, sabırla.
Sev özgürce,sevdiğine özgürlük ver umutla yeşersin içinde, filizlensin.
Şekil verme aşka ve sevgiye, yok olur uçar gider yaşa mutlulukla,üzülürsün.
Uzun yollar kısalır
Tomurcuklar filizlenir
Kuru yapraklar yeşerir
Bir tatlı dua ile Rabbim katında.
Kuru güller açar
Işıklar, yanıyor tüm evlerde sen yoksun, ben karanlıklardayım ve sensizim.
Sıkıntı ve yorgunluk vermeyen sen.
Huzursuzluk ve mutsuzluk rüzgârına kapılmışım sensiz, ben.
Gel, kaldır beni; sensizliğe, mahkûm eden rahat ölüm, döşeğinde; ferah bakışınla
Bitsin bu çilehane yaşamım, yoksa alışacak bu bedenim sensizlik isteklerime,
Acı ile acı çekmeden gel, hafif yağan yağmurun serpintisi, çiselemesi ile gel.
Sessizliğin içinde, yalnızlığın sessiz çığlığında boğuluyorum
Yalnızlığın hırçınlığı anlamsızlığı içinde yok oluyorum
Arıyorum yalnızlığıma çare bir dost bulamıyorum
Açıyorum gözlerimi dünyanın güzelliğinde onu arıyorum
Buluyorum ve beni bekliyor ve karşımda ve benimle.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!