Pedagog Âdem Güneş’e
İnsana değerden yoksun eğitim,
Fazilet ışığı yaymıyor hocam.
Maddeten bunalmış, mânadan yetim,
Tertemiz fıtrata uymuyor hocam.
Nice masum insanlara,
Kasten çamur atanlar var.
Konuşulan lisanlara,
Şeksiz yalan katanlar var.
Ne ise dervişin fikri,
İşveyle geçerken, süzülüp hep akıyorsun,
Bilsen ki bu hâlinle, ne canlar yakıyorsun.
Aydan mı, güneşten mi, bu gözlerdeki hoşluk,
Bilmem ama esrarlı cihandan bakıyorsun.
-07.12.2010’ da vefat eden annem için-
Rabbimin izniyle ahrete göçtün,
Hayatta kaldım tek başıma anne…
Ötelerden bekâ şerbeti içtin,
Yas bıraktın gönül kuşuma anne…
Hedefi şaşırmış sersem misâli,
Yolunu kaybetmiş arıyor geçlik…
Doğru yola erdirecek suâli,
Yanlış adreslere soruyor gençlik…
Rahmet teknesinde yoğrulan insan,
-Evliyâ Çelebi’nin doğumunun 400. yılı hâtırasına, yetmiş yıllık ömre yetmiş mısra-
Bin altı yüz on birde gelip fânî dünyaya,
Yetmiş yıl yaşayarak vâsıl oldu Mevlâ’ya.
Hoca Ahmet Yesevî, soyundan kutlu soyu,
Baba Mehmet Zıllî’den verâset nice huyu.
En büyük sevgi ve hürmet sana hakmış anne,
Nehr-i cennet, ayağın altına akmış anne.
Bilgisizler değerinden, dövünüp durmakta,
Senelerdir yanarak, hep sana bakmış anne.
Yaratan, canlara eylemiş ikram,
Lûtfundan kalplere akış merhamet.
Dünyada insana en yüce makam,
Hamlıktan kemâle çıkış merhamet.
Zâlim ekmeğini kana banarken,
Elest’te yapılmış akit,
Sermaye kılınmış vakit,
İflâsındır, ziyanındır;
İki gün geçerse eşit...
İki lûtfa gerek dikkat,
Peygamber aşkıyla tutuşan gönül,
Durmadan ismini anar Efendim! ..
Sevdâna kavuşmak mü’mine ödül,
Mahrûmun yüreği kanar Efendim! ..
Yegâne hayatın ümmete örnek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!