Ulaşamadığım gecelerin sabahlarında
Yorgun bendenime bir şiir içirdim.
Mahkumu oldğum sevdamın yangınında
• düşler kurdum..
• Başımı her yastığa koyduğum anda
• Karanlıklara kefen biçtim
Sevmek ağır geliyor artık bana
çekemiyorum bu yükü
zul oluyor,eziliyorum...
Bekle dediğin günden bu yana
Kaç miladı asır geçti
VARLIĞIN VAR OLUŞ KAVGAMDIR...
Dünlere ve bugünlere ait bütün hezeyanlar adına!
kimsesiz kaldığım kalabalıklardan
seni taşıdığım aynalara
kararsız ve yorgun bedeblerce tükettim ömrümü...
her vakit içime attığım isyanımı çağrıştırıyor
kara şafak
Tutkusunu bilediğim Ülküm
erliğime lanet okutturmamak için
Yükselen dolunay gibi ışıyor beynimin bir yerinde...
Göçebe tebessümlere takılmadım..
yığın yığın sevgi biriktirdim düşlerimde.
Mğlubu olduğum sonbahara inat
el eyledim sensizliğime.
Yılgınlığa bezginliğe inat
var ediyorum biryanımda öfkemi
Rica minnet yakarmalarda
Bende sen kaldın
Sen kimin kaldın?
Ben aramadım,sen aramadın
Ben eski ben,sen yeni sen...
Kimin umrunda!
Kör/sağır/dilsiz bütün yığınlara
İman ve idrak ölçüsünde
Dava adamlığını yerine getirmek gerek
Bıkmadan usanmadan…
Direniyoruz!
Ruhumuz işgal altında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!